Sepulchrum domini Huberti Foeck, huius ecclesiae canonici, qui obiit anno MVI c , die XV aprilis. In alio lapide, sculptura non ignobilis, sed ignis iniuria corrupto: * Joannes Drolshagen, canonicus et scholasticus, sibi matrique suae, quae obiit VI martii '67. * Ad intercolumnia suspensa sunt diversorum insignia. Versus septentrionem. * Ibidem ad bases statuarum iam confractarum. * Ibidem haec nomina leguntur: Joannes Slewic, decanus, Guido de Viana, Thomas Blauvoet. Ibidem ad pilam templi suspensa est tabula, inscripta versibus et epitaphio sequentibus: * Domino Cornelio a Drenckwaerde, viro nobilissimo clarissimoque domino in Naters?, collegii divae Mariae canonico, qui vixit annos LIIII a partu eiusdem Virginis MDXCIV. Heredes benemerenti monumentum faciendum curaverunt. Parcite Cornelii funus violare querendo Drenckwerdi hoc vivo nomen et omen erat. Men' potuit quisquam rigide subducere falci. Saevit ubi cunctis mors inopina viris. Qui casus hominum varios seriemque dolorum Et pensat vitae singula damna levis Natales hic mecum ortus haud ultima flenda Funera mortali sentiet esse viro. Anne ego vel primus didici vel perfero solus Quam bene sint rebus nomina scripta suis? I doceo qualis procera in vertice cornus Non imbres, ventos, dira nec astra timet, Qualis messe tumens viridi iacet insula Reno Tuta sub aggeribus, ceu freta nulla sient. Sic gravitas, census, genus, integritasque meorum Et mea sic pietas doctaque vita stetit Inter laudatos Batavum iuvenesque . Toegevoegd: patresque. senesque, Aevi et fortunae vinceret invidiam. Sed velut alma dies tremulis vibratur in undis Et fugit, ac lucis nox subit atra vicem, Sic ego (specta alios sero hic citus occidit ille) Vitae in mediis cursibus eripior. Talis praecipiti cornus percussa procella Sternitur, aut claro fulmine tacta