Foeck, Hubert
ruit. Aggere sic rupto gelidis immoritur undis Insula nimbosis cum furit auster aquis, Sed corpus iacet una mei pars semine creta Mortali, haec animus funera non metuit. Ite fletus neque me suspiria tangunt. Laudibus et famae nunc adaperta via est. Ibidem ad capita columnarum quatuor Zoudenbalchiorum signa, supra in monumentis templi Martiniani a me expressa, nempe: Zoudenbalch / Schouten / Kelder / Pallaes / Velden. Insuper Montfortiorum cum Croianis ac Rentiacis coniunctorum. 609C5C83546D4642E0534701000A17FDPieck a Schaep, canonicus huius ecclesiae. Perseverando in disciplina. Hebraeos, cap. 12. * Exuviae magistri Jacobi de Leuwen, senioris huius phani canonici, in hoc sarcophago sepultae sunt. Qui obiit anno Domini 1566, die vero 18 mensis marcii, cuius animae propitius . Hs. propitietur, (later) gecorrigeerd. sit Deus. Eccles. 30. Melior est mors quam amara vita. Ibidem in sarcophago: * [] Mortuo non prohibeas gratiam. Eccl. 7. Albertus Boll, huius sacrae aedis canonicus, sedem hanc, in memoriam aeternam suis suorumque condendis exuviis, vivus fieri iussit, 1586. Utrimque innitebantur tabulae huic simulach r a Constantiae et Patientiae seu Laboris, cum ligone scilicet. Sequebantur haec verba: Excessit anno salutis praeparatae MDXCII, XV o cal. octobris, qui divo Lamberto sacer dies. Lapis qui huic vicinus, subcaeruleus, ignis et militum iniuria corruptus est, ablatis aereis laminis quibus ornabatur, tantum has literas reliquas demonstrans: Joanni a Noirwijck Lethmatio, canonico, qui aetate abiens immatura iuxta patruum humatus, id. martii MDLXX. Ad pilam templi lapis est sarcophagus subcineritius, cum hac inscriptione: D.O.M. Domino Theodorico Thybaut, huius sacrae aedis canonico, ad VI non. julii, anno MDXC hinc emigranti, Lambertus van der Burch, decanus, et Hubertus Foec, canonicus, supremae eius voluntatis vindices, collegae carissimo faciendum curaverunt monumentum hoc h[eredibus] non sequetur. * Me natum Haerlemi excepit fovitque benigne Artium et artificum gloria Lovanium Hic mihi fida fuit formandae cura iuventae Volventi magnum semper Aristotelem Nec caruit mercede labor donatus in isto Praebenda vixi consenuique loco. Iam scis quis fuerim tu teipsum disce, viator, Noscere sunt tumulo plus satis ista meo. A.V.B. . Mogelijk initialen van de dichter A. van de Burch, de zoon van de hiervoor genoemde Lambertus, maar misschien van Van Buchel zelf. Sequitur: [] HenricusSepulchrum domini Huberti Foeck, huius ecclesiae canonici, qui obiit anno MVI c , die XV aprilis. In alio lapide, sculptura non ignobilis, sed ignis iniuria corrupto: * Joannes Drolshagen, canonicus et scholasticus, sibi matrique suae, quae obiit VI martii '67. * Ad intercolumnia suspensa sunt diversorum insignia. Versus septentrionem. * Ibidem ad bases statuarum iam confractarum. * Ibidem haec nomina leguntur: Joannes Slewic, decanus, Guido de Viana, Thomas Blauvoet. Ibidem ad pilam templi suspensa est tabula, inscripta versibus et epitaphio sequentibus: * Domino Cornelio a Drenckwaerde, viro nobilissimo clarissimoque domino in Naters?, collegii divae Mariae canonico, qui vixit annos LIIII a partu eiusdem Virginis MDXCIV. Heredes benemerenti monumentum faciendum curaverunt. Parcite Cornelii funus violare querendo Drenckwerdi hoc vivo nomen et omen erat. Men' potuit quisquam rigide subducere falci. Saevit ubi cunctis mors inopina viris. Qui casus hominum varios seriemque dolorum Et pensat vitae singula damna levis Natales hic mecum ortus haud ultima flenda Funera mortali sentiet esse viro. Anne ego vel primus didici vel perfero solus Quam bene sint rebus nomina scripta suis? I doceo qualis procera in vertice cornus Non imbres, ventos, dira nec astra timet, Qualis messe tumens viridi iacet insula Reno Tuta sub aggeribus, ceu freta nulla sient. Sic gravitas, census, genus, integritasque meorum Et mea sic pietas doctaque vita stetit Inter laudatos Batavum iuvenesque . Toegevoegd: patresque. senesque, Aevi et fortunae vinceret invidiam. Sed velut alma dies tremulis vibratur in undis Et fugit, ac lucis nox subit atra vicem, Sic ego (specta alios sero hic citus occidit ille) Vitae in mediis cursibus eripior. Talis praecipiti cornus percussa procella Sternitur, aut claro fulmine tactaIn duabus tabulis ibidem suspensis. * In tabula: 24 mensis martii 1606. * Obiit anno 1622, 20 januarii, Elberti Sosii. * In alia: * In gratae memoriae signum patruorum suorum, dominorum Huberti et Jacobi Foeck, canonicorum divae Virginis aedis huius, et amitarum suarum, Hasae et Gouburgis Foecken, universales heredes, Bruno Foeck et sorores posuere. In alia: Van Vecht / Zuylen van Nievelt / Wael van Vianen / Weerdenborch / Creins / Duvenvoird / Winsen / Zuylen. * Nobili et praeclaro viro, domino Hermanno van der Vecht, huius aedis canonico, pietatis ergo moesti parentes posuere, 21 junii 1620. In domo capitulari: Memoriae magistri Henrici de Montfort, canonici, qui obiit anno Domini MCCCCCXXXIX, die XXII februarii. Maxima poenarum mors poenas terminat omnes. Qui moreris Christo, fide beatus eris. In loco capitulari, vulgo dicto, est lapis aliunde erutus litteris vulgaribus, qui mediocrem videtur sapere antiquitatem, inscriptus tali epitaphio: Gloria mortalis probat exitus ut sit inanis, En Irmendrudis comitissae fit piae pulvis, Quae fueras vultu tam pulcra politaque cultu, Gratia divina tibi culpae sit medicina. Irmedrudi, illustri comitissae, divino ritui deditissime de hac ecclesia benemerite pia posteritas posuit. Est in archivis templi aliunde eo translatus, ut a confratre Lappio mihi indicatum, ubi et sedile ligneum seu equuleum, puniendis eis qui contra statuta collegii peccassent, olim positum. Ad sepulcri pedes decani Lamberti Verburchii, sequens tetrasticon legitur: Cum laeta omnia sunt, cum ridet vita, subintrat Mors tanta et claudit gaudia fine brevi. Quam prudens ille est primo vitalis ab ortu, Qui semper dicit regula: Disce mori. Uxor Sosii. * Obiit XI octobris 1636.
subject
Foeck, Hubert
label
Foeck, Hubert