Anno itaque 1526 6 Idus decembris confoederati coacto undique suorum numero, magno sese apparatu ad pugnam instruxêre Septivaudii è diverso militariter et suos in aciem educere conati, castra iuxta portam quam teloneariam vocant, metati sunt, alacres confoederatorum impetum, ut iactabant, excepturi. Magna spes, maior utrisque metus erat. Confoederati bellandi arti fidebant, Septiwaudii viribus, cum essent numero non animis multo superiores. Sub vesperam itaque confoede- rati suis è castris prosiliunt, ingenti animo, Septiwaudiorum castra invadunt, ibi vix dum commissa pugna bona pars civium metu propemo- dum exanimata, à Septiwaudiis descivit, hinc alius aliò delapsus: Reliqui qui subsistebant, ubi se nudos desertosque à sociis viderunt, et ipsa fuga saluti sue consulere statuerunt. Hunc conflictus ille finem sortitus est, confoederatis rerum potitis, è quibus unus periit vir equestris ordinis, cui nomen erat Assuerus de Zuylen, ex Septiwaudiis tres occubuisse narrantur. Die altero magna pars civium, maxime qui rebellionis autores extiterant, è civitate profugerunt. A confoederatis in multos passim saevitum est, ne ab innoxiis quidem temperatum, ita incogitans et imperitum vulgus, dum maiorum votis sine delectu obsequitur, dum adulatur partibus, dumque suis nimium indulget affectibus, in suam ipsius perniciem praeceps ruit. Unus erat Soudenbalgus, quem equestris ordo verebatur, qui cum patrias leges mordicus tueretur, improbis eorum conatibus perpetuo adversabatur. Huic eiiciundo dum cives suam operam navant, et civitate et liber- tate exuti sunt.

Anno itaque 1526 6 Idus decembris confoederati coacto undique suorum numero, magno sese apparatu ad pugnam instruxêre Septivaudii è diverso militariter et suos in aciem educere conati, castra iuxta portam quam teloneariam vocant, metati sunt, alacres confoederatorum impetum, ut iactabant, excepturi. Magna spes, maior utrisque metus erat. Confoederati bellandi arti fidebant, Septiwaudii viribus, cum essent numero non animis multo superiores. Sub vesperam itaque confoede- rati suis è castris prosiliunt, ingenti animo, Septiwaudiorum castra invadunt, ibi vix dum commissa pugna bona pars civium metu propemo- dum exanimata, à Septiwaudiis descivit, hinc alius aliò delapsus: Reliqui qui subsistebant, ubi se nudos desertosque à sociis viderunt, et ipsa fuga saluti sue consulere statuerunt. Hunc conflictus ille finem sortitus est, confoederatis rerum potitis, è quibus unus periit vir equestris ordinis, cui nomen erat Assuerus de Zuylen, ex Septiwaudiis tres occubuisse narrantur. Die altero magna pars civium, maxime qui rebellionis autores extiterant, è civitate profugerunt. A confoederatis in multos passim saevitum est, ne ab innoxiis quidem temperatum, ita incogitans et imperitum vulgus, dum maiorum votis sine delectu obsequitur, dum adulatur partibus, dumque suis nimium indulget affectibus, in suam ipsius perniciem praeceps ruit. Unus erat Soudenbalgus, quem equestris ordo verebatur, qui cum patrias leges mordicus tueretur, improbis eorum conatibus perpetuo adversabatur. Huic eiiciundo dum cives suam operam navant, et civitate et liber- tate exuti sunt.

Anno itaque 1526 6 Idus decembris confoederati coacto undique suorum numero, magno sese apparatu ad pugnam instruxêre Septivaudii è diverso militariter et suos in aciem educere conati, castra iuxta portam quam teloneariam vocant, metati sunt, alacres confoederatorum impetum, ut iactabant, excepturi. Magna spes, maior utrisque metus erat. Confoederati bellandi arti fidebant, Septiwaudii viribus, cum essent numero non animis multo superiores. Sub vesperam itaque confoede- rati suis è castris prosiliunt, ingenti animo, Septiwaudiorum castra invadunt, ibi vix dum commissa pugna bona pars civium metu propemo- dum exanimata, à Septiwaudiis descivit, hinc alius aliò delapsus: Reliqui qui subsistebant, ubi se nudos desertosque à sociis viderunt, et ipsa fuga saluti sue consulere statuerunt. Hunc conflictus ille finem sortitus est, confoederatis rerum potitis, è quibus unus periit vir equestris ordinis, cui nomen erat Assuerus de Zuylen, ex Septiwaudiis tres occubuisse narrantur. Die altero magna pars civium, maxime qui rebellionis autores extiterant, è civitate profugerunt. A confoederatis in multos passim saevitum est, ne ab innoxiis quidem temperatum, ita incogitans et imperitum vulgus, dum maiorum votis sine delectu obsequitur, dum adulatur partibus, dumque suis nimium indulget affectibus, in suam ipsius perniciem praeceps ruit. Unus erat Soudenbalgus, quem equestris ordo verebatur, qui cum patrias leges mordicus tueretur, improbis eorum conatibus perpetuo adversabatur. Huic eiiciundo dum cives suam operam navant, et civitate et liber- tate exuti sunt.