Het goederenbeheer van het Wittevrouwenklooster was veel minder omvattend dan dat van de andere vrouwenkloosters. Bovendien is het archief van het Wittevrouwenklooster erg fragmentarisch bewaard gebleven. Van het middeleeuwse archiefgedeelte resteert vrijwel niets. De kern van het archief wordt gevormd door de serie jaarrekeningen vanaf het einde van de zestiende eeuw, de diverse eigendomsbewijzen en de registratie van pachtakten met renversalen (de akte waarin de pachter de overeenkomst bevestigt). Wat betreft de aard van de pachtuitgiften, treft in dit archief de bijzonderheid van de 'toepacht', dat wil zeggen de ontvangst van pacht in natura in aanvulling op een geldpacht.