Na de restauratie in 1813 werd bij Soeverein Besluit van 23 december 1813, nummer 90, Staatsblad 17, besloten dat het recht van overgang door overlijden per 1 januari 1814 verviel en dat met ingang van die datum de Ordonnantie van 1805 weer zou gelden wat betreft de belastingheffing op nalatenschappen. De organisatie werd echter ingrijpend gewijzigd. In plaats van een gekwalificeerde in elke gemeente (soms voor enkele gemeenten samen) werden zogeheten regulateurs aangesteld, elk belast met de vaststelling van de successiebelasting in één of meer kantons (ingesteld bij de inlijving bij Frankrijk in 1811 en min of meer gehandhaafd na de Restauratie). De indeling van de ressorten der regulateurs werd wat betreft Holland vastgesteld bij Soeverein Besluit van 19 april 1814, nummer 176. In dit besluit werden geen plaatsen genoemd, maar enkel kantons. Bij onderzoek in de stukken bleek dat de kantonindeling niet meer geheel dezelfde was als in de periode 1812 1813.