Zijn werk resulteerde in een gedrukte inventaris in drie delen, die in 1901 onder eindredactie van P. Berends verscheen en die sindsdien veelvuldig is gebruikt. Bij die inventarisatie werd ongeveer één meter archief, dat juridisch tot de rechterlijke archieven behoorde, van het archief afgescheiden en overgebracht naar het Rijksarchief in Utrecht. De overige stukken, ruim 30 strekkende meter, bleven op het huis Amerongen berusten en werden daar door onderzoekers geraadpleegd.