Gelre, Otto van
eligitur quidem in episcopum, defuncto Joanne a Diest, sed non designatur, refer ad Joannem. Petrus Rogerius, praepositus et archidiaconus sancti Salvatoris, annis 1348, 1351, 1357. Petrus, cardinalis de Belloforti, praepositus sancti Salvatoris, ac post, anno 1374, papa Gregorius XI. Adimarus de Rupe, praepositus, 1375, et archidiaconus ecclesiae sancti Salvatoris. Cui successit Wilhelmus de Zijl, decanus sancti Petri, anno 1380, qui fuerat procurator huius Adimari. Anno 1381 fuit praepositus sancti Salvatoris, Joannes, cardinalis Vercellensis. Anno 1385 Henricus de Steenbergen, praepositus et archidiaconus sancti Salvatoris, 1382, obiit '95. Steenbergen ex nothis ut dictur Geldriae. Huic videtur successisse in praepositura, Alphardus de Lichtenberch, qui invenitur circa annum 1398, 1399, 1400. Insignia sunt Lanscroon, ut indicat sigillum 1399, Liber albus 121. Sequutus hunc Wilhelmus, praepositus sancti Salvatoris, dominus de Purmerende et supremus Hollandiae thesaurarius, qui invenitur anno 1417. Anno 1422 et 1436 invenitur Petrus van den Steyne, praepositus sancti Salvatoris. Anno 1453, Gijsbertus de Brederode, praepositus sancti Salvatoris, praeposituram abdicat, episcopus Traiectensis electus, pro nobili Wilhelmo de Montfoort, circa annum 1455. Wilhelmus de Montfoort, sancti Salvatoris praepositus fuit, annis 1460-1480, et obiit anno 1514. Cui successit eodem anno Adrianus Florentius, postea anno 1521 pontifex maximus Romanus creatus, qui obiit anno 1522, 18 cal. octobris. . Lees respectievelijk 1522 en 1523. Wilhelmus ab Enckevoort, cardinalis, episcopus Derthusiensis, praepositus sancti Salvatoris, anno 1525. Hic videtur praeposituram transtulisse in nepotem suum, Michael de Enckevoort, qui annis 1530 et adhuc 1549 vixit, et anno 1556 mortuus est, ut supra. Robertus a Bergis anno 1550 praepositus fuit, ut et anno 1562, qui etiam episcopus Leodiensis creatus. Anno 1566passim descripta et etiam typis publicata hoc ordine: 1. Wilhelmus de Mechlinia et duo ignoti pontifices. 2. Duo Ottones de Geldria et de Lippia. 3. Baldericus et Godefridus. 4. Henricus de Vianda et Otto de Hollandia. Ad templi egressum meridionalem haec verba leguntur (...). Et quod fere praeterieram: eo loco, ubi olim altare XI millium virginum fuit, celebratum anno 1580 funus postremi episcopi Ad chori quoque exteriorem partem, pilae sive columnae a diversis ornatae olim erant divorum statuis, quibus iam amotis manent adhuc picturae, aulaea pretiosa simulantes, cum donatorum signis familiarum, quae hic apponenda duxi. Ad septentrionem: Adriani Rams, canonici Martiniani, qui obiit 22 junii anno 1518. * Sub statua: Sanctus Adrianus. Infra hoc epitaphium: * In 't jaer ons Heeren MCCCCC[XVIII] sterft Mr Adriaen Ram ... Cum insigniis Rammiorum. Et paullo inferius: In 't jaer MCCCCCL, opten XVII dach [van] mey, sterft mr. Adriaen Ram, canonic ten Doem, sijn neef, hier beyde begraven. Infra insignia Ram et Van der Hoeve. . Zie Borst e.a. 1997, 116. Ad meridiem vero Frederici de Coninck, canonici electi anno 1509. Sanctus Sebastianus. * In ambitu chori ad septentrionem est sacellum exiguum, in quo olim altare positum fuit a praeposito Uterlo, qui ibidem sepulcrum sibi fieri curavit. In pariete spectatur etiam-num divae Petronellae imago evanescente rubrica, quae olim fuit super inducta, et extat insuper lapis, his verbis notatus: Hee sunt relliquie quae in hoc altari continentur, quas dominus Swederus Uterloo prepositus et archidiaconus huius ecclesie Traiectensis, fundator et dotator huius altaris, hic congregavit, primum de ligno Domini, de sepulcro Domini, de calice Domini, quo in cena consacravit, sanctorum Petri, Bartolomei et Mathei, apostolorum. Est amplum inde sacellum olim, ut puto, Clivensium, in quo nuper Mulartius vitreas renovavit fenestras, ut supra expressimus. Hic nihil picturae restabat in parietibus, praeterquam signa ut videbatur Oosthoorniorum, in sanguinea area tria cornua candida. Secretum inerat eodem in sacello oratorium, ab omnium aditu seclusum, quod picturas in pariete plures continebat. In ambitu supradicto supra ianuam, quondam in lapide parietis, haec fugientibus fere literis legebantur: ... Ad orientem retro chorum, ossa quorundam episcoporum tumulata sunt, et suis notata versibus, quae vidi Catalogus praepositorum sancti Salvatoris Blidgerus, 1063; post quem Lambertus. Otto, praepositus sancti Salvatoris, 1200. Register 29. Walterus, Liber Registri 1217, fol. 5; 1200, 26. Walterus, Dei permissione praepositus sancti Salvatoris in Traiecto, citatur in literis statutorum collegii Salvatoris, pag. 20; obiit anno 1220, fol. 7. Ludovicus, praepositus sancti Salvatoris, quem Otto, episcopus, ex comitibus Hollandiae, consanguineum suum vocat, anno 1240, 1226 ( Liber albus X, 14). . In de marge. Jacobus, praepositus sancti Salvatoris, anno 1243. Henricus, praepositus sancti Salvatoris, anno 1247, et post anno eodem vel sequenti, Leodiensis electus episcopus. Vitae dicitur fuisse probatae parum, unde et anno 1274 destitus aliquandiu privatus vixit, cum esset frater comitis Gelriae. Vide Placentium, in Vitis episcoporum Leodiensium , . Placentius 1529, ongepagineerd. Als 'Quadragesimus antistes [Leodiensis]': Henricus frater comitis Gelriae. et Librum pergamenum sancti Salvatoris, pagina 109, 151. * Theodoricus D.G. . Mogelijk afkorting voor Dei gratia. , dictus de Wijckerode, sancti Salvatoris in Traiecto praepositus et archidiaconus, tempore Ottonis episcopi, anno 1272, 1265, 1247. . In de marge: ...? hi ...? videntur. Theodoricus de Hoerne successit in dicta praepositura, anno 1288, 1281; 1299, D. 169. Theodoricus de Altenae, praepositus et archidiaconus sancti Salvatoris, anno 1300 fuit. Engelbertus de Hoerne, praepositus et archidiaconus sancti Salvatoris fuit, sub Guidone episcopo, ut et summi templi 1306, 1310. Johannes de Bronckhorst, praepositus sancti Salvatoris, invenitur anno 1316, 1317, Liber albus 61, et 1328; obiit 1346, 1327 D. Joannes, 1374. Jacobus a Bronckhorst, praepositus sancti Salvatoris,Harmannus, comes Rennenburgius, dominus Zulae et Oldenhornis, praepositus sancti Salvatoris. Florentius Heremale, dictus Batavus, obiit senex nuper. Cui successit Reinaldus Bredenrodius, Florentii filius, tenera adhuc aetate.
subject
Gelre, Otto van
label
Gelre, Otto van