Ruit, gebrandschilderd in grisaille en zilvergeel met de voorstelling van De genezing van de blindgeborene. Christus staat voor een kapelachtig gebouw met achter zich Petrus, Johannes en een andere discipel. Uitgebeeld is het moment waarin Christus het slijk in het oog van de blinde wrijft, die voor hem knielt. De man heeft een stok en wordt begeleidt door een hond die zijn tanden laat zien. Rechts op de achtergrond wast de blinde zich de modder uit de ogen, een scène die verwijst naar zijn gang naar Silóam. De stok, die hij nu niet meer nodig heeft, heeft hij naast zich neergelegd en de hond ligt ontspannen bij hem. Op de brug staan de Farizeeën die door Jezus ziende blind genoemd werden toen zij het wonder van de genezing van de blindgeborene in twijfel trokken.