In een woonkamer aan de Dr. E. Boekmanstraat in Amsterdam zit een levensgrote pop aan tafel. Vanuit het raam heeft men zicht op de woningen aan de overzijde van de straat. Deze middelhoogbouw werd in 1962 ontworpen door de architect H. van Vreeswijk. Samen met de geplande laagbouw en hoogbouw kreeg tuinstad Osdorp, één van de westelijke tuinsteden, een gevarieerde indeling wat woningen betreft. Laagbouw was overwegend langs de Hoekenesgracht gepland, middelhoogbouw tussen de Hoekensgracht en Tussen Meer en de hoogbouw concentreerde zich rond het winkelcentrum en langs de hoofdwegen om als herkenningspunten te dienen. Omstreeks 2000 zou Osdorp ruimte kunnen bieden aan circa 150.000 inwoners in circa 44.500 woningen. Deze aantallen werden echter niet gehaald. Het steeds kleiner worden van de gezinnen, de vergrijzing en het feit dat meer mensen vertrekken dan dat er komen wonen zijn mogelijke oorzaken voor de afname van het aantal inwoners. Toch kan men zeggen dat Osdorp in grote lijnen overeenkomstig de plannen werd gerealiseerd. Niettemin hebben zich wel belangrijke wijzingen voorgedaan. Eengezinswoningen werden bijvoorbeeld vervangen door één- of tweekamerappartementen.