Tussen de bomen ligt een kinderspeelplaats in de Gilliswijk in Delft. Op de achtergrond heeft men zicht op de flatgebouwen van de Vivaldilaan en de Beethovenlaan. De architect van de wijk, C. Gillis, heeft bij het ontwerpen van de wijk in de jaren zeventig aandacht besteed aan de woonomgeving. De zeven middelhoogbouw vormde een rechthoek met een groen gebied in het midden (zie foto). Zo creëerde de architect meer eenheid tussen flat en groen. Met de speelplaatsen, de veldjes en de paden werd het groen ook echt gebruikt door de bewoners en diende het niet alleen ter decoratie. De woonomgeving van de Gilliswijk was een voorbeeld voor architecten en stedebouwkundige in binnen- en buitenland. Toch kende deze nieuwe woonomgeving ook enkele nadelen. In de loop van de jaren bleek dat de vele bomen en struiken het zicht belemmerde op de spelende kinderen. Bovendien konden jongeren rustig de speelobjecten en het groen vernielen zonder dat ze betrapt werden. Daarnaast verloederde het groen door de grote hoeveelheden rommel die erin terecht kwam. De bewoners voelden zich niet verantwoordelijk voor de rommel en de onderhoudsdienst kon door het achterstallig onderhoud de taak niet aan de wijk schoon te houden. Tenslotte was het groen een groot deel van het jaar drassig en onbegaanbaar, waardoor de verloedering van de wijk toe nam.