Dit plafondstuk is gemaakt in opdracht van Josephus Augustus Brentano (1753-1821) voor zijn huis Herengracht 544 (zie ook SK-A-4141 en SK-A-4142 t/m SK-A-4150). Rechts wordt Hercules in een door twee paarden getrokken zegewagen naar de tronende Jupiter, met adelaar, en Juno, met pauw, gevoerd. Putti met lauwerkransen, een lier, toorts en palmtak begeleiden hem en de faam, met bazuin en lauwerkrans, gaat voor hem uit. In het gezelschap van de oppergod en zijn eega zijn Minerva (met helm) en Diana (met halve maan en pijl en boog) te herkennen. De jonge vrouw met de bokaal is waarschijnlijk Hebe, dochter van Jupiter en Juno en godin van de eeuwige jeugd. Na Hercules’ opneming op de Olympus trouwt hij haar. Venus, herkenbaar aan de witte duiven, wordt bekroond met een rozenkrans, vermoedelijk een verwijzing naar het aanstaande huwelijk. Er is geopperd dat het de mannenkop rechts een portret van Brentano of Maderna voorstelt, maar dit is op basis van vergelijking met andere portretten niet aannemelijk. Het hondje dat over de rand kijkt is vrijwel zeker de geliefde poedel van Brentano, die ook is afgebeeld op het schouwstuk dat in deze zaal hing (Stichting Brentano’s Steun des Ouderdoms, Amstelveen).