Meeting Rachel Frankfoorder in Westerbork
Meeting Rachel Frankfoorder in Westerbork
type
attendee
description
De acht onderduikers ontmoetten in Westerbork allerlei bekende en nieuwe mensen die na de oorlog getuigden over hun ontmoetingen met Anne, Margot, Edith, Otto, Peter, Hermann, Auguste of Fritz. Eén van hen was de destijds dertig jaar oude Rachel Frankfoorder (1914-2012).
Rachel Frankfoorder was in de zomer van 1944 in de trein opgepakt met een vals persoonsbewijs en kwam in Westerbork terecht.[1] Ze herinnerde zich dat ze in de strafbarak van het kamp ook de familie Frank ontmoette.
In Westerbork werkte Rachel Frankfoorder bij de ‘binnendienst’ waarbij ze moest schrobben, de wc’s schoonmaken en wanneer er een transport aankwam deelde ze klompen en overalls uit aan nieuwaangekomen gevangenen. Het was een gewild baantje en ze herinnerde zich dat Otto Frank haar vroeg om voor Anne een plekje bij de schoonmaak te regelen: 'Otto Frank kwam met Anne naar mij toe en vroeg of Anne mij mocht helpen. Anne was heel aardig en vroeg mij ook of ze mocht helpen. Ze zei: ‘Ik kan van alles, ik ben toch zó handig.’ Ze was werkelijk allerliefst, een beetje ouder dan op de foto die wij van haar kennen, vrolijk en opgewekt. Ik had daar helaas geen zeggenschap in en stuurde haar naar de barakleiding. Meer aandacht kon ik daar natuurlijk niet aan besteden.'[2]
Anne bleef uiteindelijk in de batterijenafdeling werken.[3]
Rachel Frankfoorder zou net als Anne en Margot Frank en Auguste van Pels vanuit Westerbork via Auschwitz in Bergen-Belsen terecht komen en ook in die kampen dichtbij hen blijven.
Footnotes
- ^ https://www.joodsamsterdam.nl/rachel-frankfoorder/. geraadpleegd op 25 juli 2022.
- ^ Willy Lindwer, De laatste zeven maanden. Vrouwen in het spoor van Anne Frank (Hilversum 1988) 106-107.
- ^ Bas von Benda-Beckmann, Na het Achterhuis. Anne Frank en de andere onderduikers in de kampen (Amsterdam 2020) 81.
The eight people in hiding met all sorts of familiar and new people in Westerbork who testified after the war about their encounters with Anne, Margot, Edith, Otto, Peter, Hermann, Auguste or Fritz. One of them was the then 30-year-old Rachel Frankfoorder (1914-2012).
Rachel Frankfoorder had been caught on the train in the summer of 1944 with a false identity card and ended up in Westerbork.[1] She remembered also meeting the Frank family in the camp's punishment barrack.
In Westerbork, Rachel Frankfoorder worked in 'internal services', scrubbing, cleaning the toilets and when a transport arrived, distributing clogs and overalls to newly arrived prisoners. It was a sought-after job and she remembered Otto Frank asking her to arrange a place in the cleaning team for Anne: "Otto Frank came to me with Anne and asked if Anne could help me. Anne was very kind and also asked me if she could help. She said: 'I can do anything, I'm so handy,' she was really lovely, a bit older than in the photo we know of her, cheerful and upbeat. Unfortunately, I had no say in that and told her she would have to talk to the barracks management. That was the limit of the attention I could give to that, of course."[2]
Anne eventually continued to work in the battery department.[3]
Rachel Frankfoorder, like Anne, Margot and Auguste van Pels, would end up in Bergen Belsen from Westerbork via Auschwitz and would also remain close to them in those camps.
Footnotes
- ^ https://www.joodsamsterdam.nl/rachel-frankfoorder/. geraadpleegd op 25 juli 2022.
- ^ Willy Lindwer, De laatste zeven maanden. Vrouwen in het spoor van Anne Frank (Hilversum 1988) 106-107.
- ^ Bas von Benda-Beckmann, Na het Achterhuis. Anne Frank en de andere onderduikers in de kampen (Amsterdam 2020) 81.