r5570165

Het Witte Huis aan de HottuinenDatering: 1842 Bouwstijl: neoclassicistisch Architect/aannemer: Willem Antonie Scholten/ Jacob Eisenberger Oorspronkelijke functie: stadswerf met architectenwoning .Gemeentemonument. Het ‘Witte Huis’ dateert uit 1842. Het werd gebouwd door de Purmerendse timmerman Jacob Eisenberger in opdracht van ‘Heeren Burgemeester en Wethouders der Stad Purmerende’. Vermoedelijk is het een ontwerp van stadsarchitect Willem Antonie Scholten (ook eerste bewoner). Het was oorspronkelijk een stadswerf met architectenwoning, maar kende daarna diverse bestemmingen. Van 1921 tot 1957 was het een landbouwhuishoudschool, in 1957 werd het verbouwd tot muziekzaal en woning voor de badmeester. De Montessori kleuterwerkplaats was er een tijdlang gevestigd en jarenlang was het ook het onderkomen van Jongerensociëteit ‘De Duiventil. Onder het schuifvenster in de zuid-oostgevel bevindt zich een hardstenen eerste steen met de volgende tekst: ‘OP DEN 27 JULIJ 1842 / IS DE EERSTE STEEN GELEGD / DOOR / KLAAS PAUW,/ OUD 6 JAAR EN 9 MAANDEN’. Het pand is van algemeen belang uit architectuur- en cultuurhistorisch oogpunt. Het is een goed voorbeeld van een grotendeels gaaf bewaard gebleven stadswerf annex architectenwoning in neoclassicistische stijl uit het tweede kwart van de 19e eeuw. Ook heeft het gebouw stedenbouwkundige waarde door de beeldbepalende ligging aan de Beemsterringvaart (Ontleend aan de website www.Erfgoed Purmerend). Ook was het gebouw een aantal jaren in gebruik als repetitieruimte voor de plaatselijke muziekverenigingen totdat in de tachtiger jaren het Van der Landhuis beschikbaar kwam.

r5570165

Het Witte Huis aan de HottuinenDatering: 1842 Bouwstijl: neoclassicistisch Architect/aannemer: Willem Antonie Scholten/ Jacob Eisenberger Oorspronkelijke functie: stadswerf met architectenwoning .Gemeentemonument. Het ‘Witte Huis’ dateert uit 1842. Het werd gebouwd door de Purmerendse timmerman Jacob Eisenberger in opdracht van ‘Heeren Burgemeester en Wethouders der Stad Purmerende’. Vermoedelijk is het een ontwerp van stadsarchitect Willem Antonie Scholten (ook eerste bewoner). Het was oorspronkelijk een stadswerf met architectenwoning, maar kende daarna diverse bestemmingen. Van 1921 tot 1957 was het een landbouwhuishoudschool, in 1957 werd het verbouwd tot muziekzaal en woning voor de badmeester. De Montessori kleuterwerkplaats was er een tijdlang gevestigd en jarenlang was het ook het onderkomen van Jongerensociëteit ‘De Duiventil. Onder het schuifvenster in de zuid-oostgevel bevindt zich een hardstenen eerste steen met de volgende tekst: ‘OP DEN 27 JULIJ 1842 / IS DE EERSTE STEEN GELEGD / DOOR / KLAAS PAUW,/ OUD 6 JAAR EN 9 MAANDEN’. Het pand is van algemeen belang uit architectuur- en cultuurhistorisch oogpunt. Het is een goed voorbeeld van een grotendeels gaaf bewaard gebleven stadswerf annex architectenwoning in neoclassicistische stijl uit het tweede kwart van de 19e eeuw. Ook heeft het gebouw stedenbouwkundige waarde door de beeldbepalende ligging aan de Beemsterringvaart (Ontleend aan de website www.Erfgoed Purmerend). Ook was het gebouw een aantal jaren in gebruik als repetitieruimte voor de plaatselijke muziekverenigingen totdat in de tachtiger jaren het Van der Landhuis beschikbaar kwam.