Fort Edam Het Fort bij Edam, zoals het officieel heet, maakt deel uit van de Stelling van Amsterdam en is in het begin van de twintigste eeuw gebouwd als het meest noordoostelijk gelegen onderdeel van deze stelling. Het fort heeft 255 officieren en manschappen gehuisvest en een bewapening bestaande uit vijf kanonnen en negen mitrailleurs. Hoofdtaak van het Fort bij Edam was de bescherming van de regio Amsterdam tegen vijandelijke aanvallen vanuit het noorden. Essentieel onderdeel van die verdediging was tevens het onderwater zetten (inunderen) van het poldergebied ten noorden van Edam. De Stelling van Amsterdam is in 1996 geplaatst op de Lijst van het Werelderfgoed van de UNESCO. Het maakt deel uit van de Stelling van Amsterdam, die tussen ongeveer 1880 en 1920 werd aangelegd als verdedigingsgordel rond de hoofdstad. In 1946 is het fort geschikt gemaakt als Kamp van Bewaring. In 1951 is er een kokerschietbaan gekomen voor de Nationale Reserve. Van 1948 tot 1980 is het een opslagplaats geweest voor onbruikbaar gemaakte handvuurwapens. In 2001 is de renovatie gestart door de Stichting Herstelling.