Buskaping in Purmerend. Volgens de NZH met helemaal correct, omdat de bus naar zijn gewone bestemming reed. Maar toch, het zal je maar gebeuren als chauffeur. Terwijl je gewoon je werk doet ineens het mes op je de keel gezet krijgen. Op een 'rustige rit van De Purmer-Noord naar Amsterdam. De chauffeur die dit meemaakte bleef echter doodkalm, en reed 'gewoon' door naar het Centraal Station. Zijn verhaal wil hij wel kwijt, maar alleen anoniem. „Ik heb er eigenlijk nauwelijks bij nagedacht hoe link het was. Mijn enige zorg was de zaak rustig en veilig te houden, en dat is redelijk gelukt door gewoon door te blijven rijden. Langs de kant zetten had de l situatie misschien alleen maar verergerd." De 33-jange NZHB chauffeur uit Purmerend voldoet uitstekend aan het signalement van de nuchter Noord-Hollander. Het leek een routineklus te worden, de rit met lijn 104 van 22.08 uur. Op de eerste halte stapten al een paar mensen in. Eén van de passagiers gedroeg zich vanaf het begin al wat vreemd. „Eerst wilde hij twee buskaartjes hebben. Dan moet het er maar één zijn. Geen punt, u de klant mag het zeggen. Hij betaalt met honderd gulden, maar als ik het wisselgeld uittel zegt hij. ineens stop.Meer wilde hu niet terug hebben. Ook goed, dan maar een tientje fooi." Het gesprek ging in het Engels, want Nederlands leek de man niet te verstaan. Op het Salland stapt een passagier in die een praatje begint met de chauffeur. „Ineens stapt de eerder genoemde man naar voren. 'Niet met de chauffeur spreken, blanke bleekscheet', riep hij ineens. Ik maak nog een sussend opmerking, maar daar schiet ineens zijn mes naar voren. Die andere jongen werd achteruit gedrongen tegen de voorruit. Toen ik me ermee bemoeide kreeg ik ook het mes op de keel." Terwijl de Purmerender een noodsignaal gaf aan de centrale bleef hij toch gewoon doorrijden. Intussen was de