Een gedenkteken voor Isaac Scholten, Hersteld Evangelisch-Luthers predikant te Amsterdam, die in 1818 overleed. Op de zuil is het portret van Scholten aangebracht en de basis toont een plaquette met een zevenregelige tekst in het Nederlands. Het monument wordt geflankeerd door het Geloof met een boek op haar schoot en in haar hand een schrijfveer en door de treurende Godsdienst. Een putto toont de beeltenis van een kerkinterieur. Op de grond liggen de gedoofde en gebroken toorts en een zandloper ten teken van de dood. Links op de achtergrond staan twee figuren tussen korenschoven, waarvan één omhoog wijst naar het zonlicht. De bijeengebonden schoven duiden op het Laatste Oordeel, waarbij God het zaad of zijn Woord dat in goede grond is gevallen, naar de gelijkenis van de zaaier, zal oogsten.