Vlak voor zijn dood zegent Jakob de zonen van zijn zoon Josef, Efraïm en Manasse. Hij doet dit met gekruiste handen en voorspelt een grote toekomst voor Efraïm, de jongste zoon van Jozef. De voorstelling is hier gebruikt als afbeelding van het sterfbed van Tobit. De prent maakt deel uit van een album.