Escher baseerde zich voor deze ‘superspiraal’op een afbeelding uit ‘La pratica della perspettiva’ (1569) welke hij in het Rijksmuseum zag. Op de prent waren twee in elkaar gedraaide spiralen te zien. Hij was er van overtuigd dat hij het beter kon en maakte drie spiralerende bewegingen met drie in elkaar gedraaide spiralen van linten. De drie linten bewegen zich zowel omhoog (zoals in een bedspiraal) als naar binnen toe. Het lichaam dat ze samen vormen beschrijft een derde, in zichzelf gekeerde spiraal.