De houthakker Kôsagi staat bij een waterval, met een kalebas en zijn hakbijl naast zich. De arme houthakker wilde zijn ouders elke dag voorzien van rijstwijn (sake), maar toen hij op een dag geen geld had voor sake vulde hij zijn kalebas met water van de Yôrô waterval. De goden veranderde het water in sake omdat hij zo goed voor zijn ouders zorgde. Het eerste gedicht: De jongen drinkt eerst het water van de waterval en biedt daarna zijn ouders een kopje kruidige rijstwijn aan. Tweede gedicht: Spijzen voor de ouderen, maar ook onsterfelijken komen hier om de rijstwijn te drinken van de mist.