Traditionele jaarlijkse wandeling op de woensdag, donderdag en vrijdag voor Pasen waarbij de mondaine Parijzenaars naar het dorp Long-Champ liepen om daar, in het nonnenklooster, naar de vespers te luisteren, gezongen door leden van de opera. Hoewel het klooster in 1803 niet meer bestond, bleef de processie populair omdat het Parijse publiek zich daar, in zijn nieuwste kleding, kon vertonen. Men kleedde zich op zijn ‘paasbest’, haalde het mooiste rijtuig tevoorschijn en tuigde zijn paard fraai op. Dit alles om te pronken: om “gezien te worden”. De voetpaden waren overbevolkt en men huurde stoelen langs de kant van de weg om alles goed te kunnen zien.