Langs de woningen in de Staalstraat in Spakenburg loopt de oprit tot in de achtertuin. Het huis rechts op de foto is begroeid met klimop. Met de drooglegging van de Zuiderzee ontstonden er nieuwe economische activiteiten. Naast een schoenindustrie vestigde er zich een metaalwarenindustrie. Na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog vroegen deze industriën zich af hoe zij mee konden helpen aan de wederopbouw van Nederland. De metaalwarenindustrie ontwierp een staalskelet waardoor woningen snel en goedkoop konden worden gebouwd. In 1953 werden er in totaal 54 eengezinswoningen gebouwd en verhuurd door de gemeente. Door de lage technische kwaliteit bleek in de jaren zeventig dat de woningen moesten worden gerenoveerd of gesloopt. Bij dezelfde woningen in Eindhoven was renovatie mogelijk gebleken. Het staalskelet in de woningen in Spakenburg bleek echter zo verroest te zijn dat het financieel niet haalbaar was. In 1985 besloot men daarom tot sloop. De woningen op de foto werden later eveneens vernietigd. Veel van de oorspronkelijke bewoners waren ondertussen bejaard, waardoor er een vraag was ontstaan naar seniorenwoningen. Naast een aantal koopwoningen verrezen dan ook seniorenwoningen op het vrijgekomen gebied. Met de nieuwbouw heeft men de straatnamen veranderd. Straten die verwezen naar de metaalindustrie, zoals Staalstraat, verloren hun functie en werden vervangen door namen uit het verzet. Staalstraat werd nu Grebbelinie.