Demonstratie voor atoomvrij Europa

Op 18 april 1981 werd in Brussel, het hoofdkwartier van de NAVO, een internationale demonstratie gehouden vóór een atoomvrij Europa en tegen de NAVO. Verschillende Nederlandse actiegroepen en politieke partijen, waaronder de PSP en de PPR, hadden mensen opgeroepen om deel te nemen aan de actie. De Engelse Bertrand Russell Peace Foundation had de demonstratie georganiseerd. Veel mensen in Nederland en in andere NAVO-landen keerden zich tegen de plannen van de NAVO om 572 nieuwe middellange afstandsraketten op Europese bodem te plaatsen. Met name de Amerikanen wilden de raketten opstellen als 'antwoord' op de moderne SS-20 raketten van de toenmalige Sovjet Unie. De NAVO zag de dreiging die uitging van de moderne Russische SS-20 raketten, die met name op Europa waren gericht, als legitimatie voor haar eigen wapenmoderniseringsproject. Veel West-Europeanen waren bang dat de Verenigde Staten het strijdtoneel wilden verplaatsen naar Europa, zodat als er een nieuw conflict of een Derde Wereldoorlog uit zou breken, de strijd tussen de supermachten op Europees grondgebied zou worden uitgevochten. Bovendien vreesden velen dat de uitbreiding van het kernwapenarsenaal in Europa zou leiden tot een verlaging van de drempel om de wapens ook daadwerkelijk te gebruiken. Mensen hadden hun hoop gevestigd op de wapenbeperkingsbesprekingen die de Verenigde Staten en de voormalige Sovjet Unie zouden gaan voeren.

Demonstratie voor atoomvrij Europa

Op 18 april 1981 werd in Brussel, het hoofdkwartier van de NAVO, een internationale demonstratie gehouden vóór een atoomvrij Europa en tegen de NAVO. Verschillende Nederlandse actiegroepen en politieke partijen, waaronder de PSP en de PPR, hadden mensen opgeroepen om deel te nemen aan de actie. De Engelse Bertrand Russell Peace Foundation had de demonstratie georganiseerd. Veel mensen in Nederland en in andere NAVO-landen keerden zich tegen de plannen van de NAVO om 572 nieuwe middellange afstandsraketten op Europese bodem te plaatsen. Met name de Amerikanen wilden de raketten opstellen als 'antwoord' op de moderne SS-20 raketten van de toenmalige Sovjet Unie. De NAVO zag de dreiging die uitging van de moderne Russische SS-20 raketten, die met name op Europa waren gericht, als legitimatie voor haar eigen wapenmoderniseringsproject. Veel West-Europeanen waren bang dat de Verenigde Staten het strijdtoneel wilden verplaatsen naar Europa, zodat als er een nieuw conflict of een Derde Wereldoorlog uit zou breken, de strijd tussen de supermachten op Europees grondgebied zou worden uitgevochten. Bovendien vreesden velen dat de uitbreiding van het kernwapenarsenaal in Europa zou leiden tot een verlaging van de drempel om de wapens ook daadwerkelijk te gebruiken. Mensen hadden hun hoop gevestigd op de wapenbeperkingsbesprekingen die de Verenigde Staten en de voormalige Sovjet Unie zouden gaan voeren.