De spanning steeg tijdens een personeelsvergadering in de kantine van de NSM, de Nederlandse Scheepsbouw Maatschappij, op 5 maart 1981 in Amsterdam-Noord. De Ondernemingsraad deed verslag van het overleg met het ministerie van Economische Zaken. Een werknemer van de NSM, de heer Wevers, verweet de vakbond dat deze de belangen van de personeelsleden niet genoeg had behartigd. De NSM werd met sluiting bedreigd. Werknemers hadden op 23 februari de scheepswerf bezet en begin maart deden ze dat opnieuw, om VVD-minister Van Aardenne van Economische Zaken te dwingen met meer financiële steun voor de werf over de brug te komen. Bovendien wilde het personeel duidelijk maken dat het de moed nog niet had opgegeven. Half april 1981 bezweek minister Van Aardenne voor de politieke druk die door alle kamerfracties, anderhalve maand voor de verkiezingen, op hem was uitgeoefend. Van Aardenne was uiteindelijk bereid om 13 miljoen gulden in de scheepswerf te steken en de overheidsaandelen in NSM te behouden. De betrokken partijen: de provincie Noord-Holland, de gemeente Amsterdam, de Ondernemingsraad en de directie van NSM, de vakbonden, de RSV en Van Aardenne sloten een akkoord zodat de NSM open kon blijven. De scheepsnieuwbouw maatschappij raakte echter in 1983 opnieuw in de financiële problemen, door het uitblijven van orders. In het voorjaar van 1984 werd de NSM failliet verklaard en stonden de 400 werknemers op straat.