Kompas in een kompashuis. Het glas is verdwenen. De cylindrische koperen kompasketel is verzwaard met een loden ring eromheen, die in hoogte versteld kan worden. De cardanusring is vervangen door een ongewone ophanging: de gehele ketel met gewicht rust op de kompaspen, die met een bolletje boven op een stang in de bodem van het kompashuis balanceert; in de stang is een veer aangebracht, die verticale schokken opvangt. De roos heeft een doorzichtig mica centrum; de hoofd- en hoofdtussenstreken zijn aangegeven en op de papieren buitenrand onderverdeeld in acht. Het kompashuis heeft een slinger aan de binnenkant, dat als clinometer door een kijkglas aan de voorkant gelezen kan worden. Bovenaan heeft de slinger de koerswijzer voor het kompas: omdat de kompasketel op een enkel punt is opgehangen, kan hij draaien en moet de koers afgelezen worden van de wijzer van het kwadrant, die de slingerbeweging van de ketel volgt maar niet draait. Twee kleine deurtjes aan de zijkanten geven toegang onder de kompasketel, om het kompas te kunnen demonteren. Een reserve veer is bijgeleverd. De kompaspen is in het verleden gebroken en een nieuwe is aan het kompas toegevoegd; deze is op zijn beurt gebroken, de oude is gerepareerd en weer op zijn plaats aangebracht.