Afgunst

In een landschap staat een oude vrouw als personificatie van de afgunst met lang haar en een slecht gebit. Met haar linkerhand grijpt ze naar haar hoofd en in haar rechterhand houdt ze een brandende fakkel. Om haar linkerarm kronkelt een slang. Onder de voorstelling bevindt zich een vierregelig, Nederlandstalig gedicht.

Afgunst

In een landschap staat een oude vrouw als personificatie van de afgunst met lang haar en een slecht gebit. Met haar linkerhand grijpt ze naar haar hoofd en in haar rechterhand houdt ze een brandende fakkel. Om haar linkerarm kronkelt een slang. Onder de voorstelling bevindt zich een vierregelig, Nederlandstalig gedicht.