Twee bijbelse allegorieën in architecturale omlijsting. Links de verkondiging aan Maria door de engel Gabriël met God de Vader en de Heilige Geest als duif. De voorstelling verbeeldt de menswording van Christus. Rechts de Mens gekleed in habijt en met rozenkrans tussen de personificatie van het blind Vernuft en Christus. De Mens is doof voor de woorden van Christus en luistert naar de inblazingen van het Vernuft om op zijn goede werken te vertrouwen. Onder beide voorstellingen een vierregelig vers in het Nederduits en een vierregelige tekst in het Latijn. Nummer 13 en 14 uit een reformatorische serie over de zondigheid en rechtvaardiging van de mens.