Twee bijbelse allegorieën in architecturale omlijsting. Links bekijkt de Mens, gekleed in habijt, de rozenkrans in de hand, zichzelf in de spiegel, in de waan dat zijn goede werken beloond zullen worden. De drie kronen links symboliseren deze beloning. Aan de muur boeien van zelfkastijding en aflaten met pauselijke zegels. Rechts ligt de Mens voorover, boven hem de Drie-eenheid, die zich ontfermt over de verblinde Mens. Naast de Mens de personificatie van het menselijk Vernuft. Onder beide voorstellingen een vierregelig vers in het Nederduits en een vierregelige tekst in het Latijn. Nummer 11 en 12 uit een reformatorische serie over de zondigheid en rechtvaardiging van de mens.