Serie 6218 is als geheel als geschenk ontvangen door een Nederlandse geoloog die in de jaren 1970 in het grensgebied van Colombia en Brazilië werkte. Hoewel het zeker is dat deze objecten in het Vaupés departement in Colombia zijn gemaakt, is niet precies bekend waar en door welk inheems volk deze objecten gemaakt en gebruikt zijn. Desondanks zijn de objecten uit deze serie exemplarisch voor het leven van de verscheidene inheemse volkeren in het noordwestelijke deel van het Amazonewoud.<BR> <BR> De serie bestaat uit:<BR> één peddel, één blaasroer (en bijbehorende pijlkoker met pijlen), één maniokpers, één maniokrasp en een geweven mand. De peddel illustreert de belangrijkste manier van transport door het dichtbegroeide Amazonewoud, waar verplaatsing over land haast onmogelijk is en transport met boten vaak de enige manier is om enige vracht te vervoeren. Het blaasroer is het wapen dat, samen met de pijl en boog, wordt gebruikt bij de jacht, samen met de visserij de bron van dierlijke eiwitten.<BR> <BR> Traditioneel is horticultuur of tuinbouw de belangrijkste voedselbron voor veel inheemse volkeren in het Amazonegebied. In tuinen rond hun huis of dorp planten zij verschillende groente- en fruitsoorten. Het basisvoedsel dat in deze tuinen wordt verbouwd is maniok (ook wel yucca of cassave genoemd), een plant die reeds rond 3000 v. Chr. werd verbouwd. Aangezien maniok van nature blauwzuur bevat, moet dit eerst verwijderd worden voordat de plant gegeten kan worden. Dit gebeurt door de wortel - het eetbare deel van de plant - te raspen op een speciale rasp, waarna het raspsel wordt gewassen en uitgeperst in een grote maniokpers (ook wel maniokzeef genoemd). Van het overgebleven meel worden grote koeken gebakken of een puree gemaakt, die de basis van het Amazonedieet vormt. De koeken, en andere voeding of materialen, worden bewaard in grote gevlochten manden.