Mes op een steun, gemaakt door Anders Kilimi. Heft en steun van rendiergewei, lemmet van metaal. Het heft heeft de vorm van een tupilak.<BR> Een tupilak was vroeger in de traditionele cultuur van de Oost-Groenlanders een monsterlijk wezen dat daadwerkelijk uit diverse onderdelen van dieren -en soms mensen- werd samengesteld. Hierna blies de maker, die over bovennatuurlijke gaven beschikte, in een ceremonie het gedrocht leven in. De tupilak werd in zee gelaten en opgedragen een bepaalde jager of vrouwelijke rivaal te doden. Hij kon dan op weg gaan naar zijn slachtoffer. Er kon een conflict gaande zijn om jachtgebied, om een partner, of om een eerdere moordzaak in de familiegroep (bloedwraak). Wanneer de tupilak de bewuste persoon ontmoette, kon deze slechts dan aan de dood ontsnappen wanneer hij/zij over sterkere krachten bezat dan die van de tupilak. Dan richtte het monster zich tot zijn maker en doodde deze.<BR> Tegenwoordig worden kleine tupilak-afbeeldingen gemaakt voor toeristen en verzamelaars en zijn zij te koop in de winkel, hotel en het plaatselijke museum. <BR> Vroeger werden ze uit potvistand gemaakt, via Denemarken geïmporteerd uit Japan, dat aan de Zuidpool potvissen vangt.<BR> Nu worden de beeldjes meer en meer uit rendiergewei gemaakt.<BR> Ook sculpturen van hybride wezens, mythische monsters en geesten die geen tupilak zijn, worden gemakshalve voor de toeristen tupilak genoemd.