Twee ijsberen in gevecht. Een van de beren heeft zich op de achterpoten opgericht en dreigt met voorpoten en vervaarlijke bek het andere dier te zullen aanvallen. Deze heeft een ineengedoken houding en lijkt duidelijk geïmponeerd.<BR> <BR> Arctische dieren zijn van oudsher een populair onderwerp in de Canadese Inuit kunst. Niet alleen dieren waarop gejaagd wordt zijn afgebeeld, zoals walrussen, walvissen, zeehonden, rendieren en ijsberen. Maar ook dieren met een mythisch-spirituele betekenis komen voor en afbeeldingen van mythische wezens, bekend uit orale traditie en vertelcultuur, als tuungait en tupilait (boze geesten). Wanneer de beeldjes wat groter zijn, of er scènes worden uitgebeeld, laten kunstenaars meer zien dan alleen het dier. Typische bewegingen worden uitgebeeld, zoals het sluipen van de ijsbeer die tegen de wind in een al te zorgeloze zeehond benadert. We zien bijvoorbeeld kenmerken als het specifieke patroon op de huid van een vis. Of een dier en zijn favoriete voedsel worden uitgebeeld: een walrus met een grote mossel. Ook dieren met jongen of parende dieren zijn motieven. De kunst van Inuit is vlak na de Tweede Wereldoorlog in hoge mate naturalistisch. Sommige modernere kunstenaars, bijvoorbeeld die van Cape Dorset, stellen hun dieren wat grover en bonkiger voor, of juist meer gestroomlijnd. Maar hoe men de dieren ook uitbeeldt, realistisch of komisch, gedetailleerd of grof, ze blijven tot op de dag van vandaag een van de belangrijkste onderwerpen van de Inuitkunst vormen, zowel in Canada alsook in Alaska en Groenland.