Beeld van een man die een iglo aan het maken is. Buiten rust een sledehond bij een slee. Met een traanlamp zorgde men dat het in een iglo redelijk warm was – maar het mocht niet te warm worden, want dan smolt de wand. Het interieur van een sneeuwhut bestond uit een platform dat als eet- en werkplaats diende. De vrouwen naaiden er kleding en de mannen maakten jachtgereedschap. Een hele familie woonde zo in een kleine ruimte samen. ’s Avonds sliep de hele familie tussen bontvellen op het platform. De sneeuwhut was in de winter echt een plaats waarin mensen nauw met elkaar en met de wereld van de geesten verbonden waren. Zo’n iglo diende als winterbehuizing voor Inuit in de noordelijke Canadese Arctic. Iglo’s werden bij voorkeur op zeeijs gebouwd. In andere Inuit gebieden werden iglo’s alleen gebruikt op jachtreizen; daar woonde men in de winter in stenen plaggenhuizen, in de zomer in tenten.