Sedna of Nuliajuk is de moeder van de zeedieren. Zij wordt vaak afgebeeld met een (wal)vissenstaart. Een vader vermoordde zijn Inuit dochter en hakte, terwijl zij aan de bootrand in het water hing, een voor een haar vingerkootjes af, waarna zij naar de zeebodem zonk. Haar vingerkootjes transformeerden in zeehondensoorten en walvissen.<BR> Wanneer Sedna ontstemd is, omdat haar haar in de war zit, een teken dat de mensen de wereld 'vervuilen' door overtredingen van taboes, houdt zij de zeedieren in haar haren gevangen. Een sjamaan moet een gevaarlijke tocht naar de zeebodem ondernemen om te achterhalen wat de rede is van het onheil. Als hij dat achterhaald heeft en met gevaar voor eigen leven het haar van Sedna gekamd heeft reist hij terug naar de mensenwereld.<BR> De relaties tussen mensen, dieren en andere wezens werden gereguleerd door een complex systeem van regels en taboes, geleid door de Maan Geest, de Moon Spirit, en Sila was een grootheid die macht had over het weer. Sjamanen konden naar andere werelden reizen om erachter te komen wat de reden was van rampspoed, meestal het overtreden van taboes. De man op de maan was een van de bronnen van hun bovennatuurlijke informatie. De vrouw op de bodem van de zee, de Moeder van de Zeedieren, had de macht over de zeedieren.