De lamba mena wordt gebruikt om de doden in te wikkelen. Lamba is de inheemse naam voor elke doek die niet verwerkt is tot een specifiek model, het is het meest voorkomende kledingstuk van Madagascar en wordt voornamelijk als omslagdoek of sjaal gebruikt. Mena betekent rood. De kleur rood verwijst naar de goede krachten van de voorouders (Evers 1998: 75). Bij de Merina van de hoogvlakte wordt om de zoveel jaar de famadihana gehouden, de herbegrafenis van de overledenen. Tijdens deze plechtigheid wordt de overledene uit zijn tombe gehaald, de oude lamba mena verwijderd en de stoffelijke resten van een nieuwe lijkwade voorzien. Vergezeld van zang en dans wordt de overledene vervolgens weer naar de tombe gedragen. De famadihana versterkt zowel de band van de levenden met de overledene als de onderlinge band van de betrokken familieleden.<BR> Deze doek is gemaakt van de ruwere inheemse zijde, landibe. Deze zijdesoort is kostbaarder en gewilder dan de geïmporteerde landikely welke wel veel fijner en witter is. De inheemse zijde is afkomstig van de zijderups die in de tapia (Uapaca bojeri) bossen leeft. Deze bossen zijn uniek en komen alleen voor in het hoogland van Madagascar. De beste kwaliteit zijde wordt verzameld in de streek van Ambatofinandrahana op 300 kilometer van Antananarivo. De cocons worden in water gekookt en per kilo op de markt van Antananarivo verkocht. De weefster verft zelf de zijde. Het weefwerk wordt alleen door de vrouwen gedaan.