Schildering in tempera op karton tijdens een processie.<BR> <BR> Deze schildering toont mannen, vrouwen en kinderen in een feestelijke processie. Op de voorgrond bewegen de mannen zich van rechts naar links, in het midden bewegen vrouwen zich van links naar rechts. Een hond mengt zich geïnteresseerd tussen de feestgangers. Op de achtergrond tussen de bomen staat een offerhuisje waar een man neerhurkt voor een gebed. Links boven in de top van de boom slaat een rode vogel het tafereel gade, evenals de vogel in de rechterboom.<BR> Halverwege de schildering neemt een man een bad in de beek. De beek is afgebiesd met een rand bladeren en bloemen in een gedecoreerde stijl. Op deze manier vormt de rand samen met de bladeren op de voorgrond en de gestileerde bladeren van de bomen op de achtergrond een slingerende lijn in de tekening. Ook de weg waarop de feestgangers lopen werkt aan deze slingerende beweging mee. Hierdoor wordt zowel tegelijkertijd een scheiding tussen voorgrond een achtergrond gecreëerd als ook een scheiding tussen de verhalende elementen in de tekening.<BR> <BR> Deze stijl van schilderen was nog niet gebruikelijk in 1933 toen de moderne Balinese schilderkunst nog in een vroeg stadium verkeerde. Ida Bagus Kembeng ( 1897-1952) woonde in Tebesaya ( Ubud), maar kwam oorspronkelijk uit Tampaksiring waar zijn familie woonde. Hij stond in hoog aanzien. Zijn familie behoorde tot de priesterkaste, de Brahmanen. Elke mannelijk lid van deze kaste gebruikte de titel 'Ida Bagus'. Hij was een dalang, een poppenspeler van het schimmenspel, wayang kulit. Bij wayang kulit worden tweedimensionale poppen met beweegbare armen gebruikt. Meestal zijn deze poppen met de hand gemaakt van buffel- of geitenhuiden. Kembeng sneed zelf zijn eigen poppen uit leer. In de langgerekte vormen en het lineaire karakter van zijn figuren in de schilderingen zijn invloeden van de wayangpoppen te herkennen. <BR> <BR> In de meeste gevallen schilderden de leden van de families van hogepriesters onderwerpen die te maken hebben met priesterlijke activiteiten, zoals deze schildering. Vanaf de jaren 30 van de vorige eeuw kwamen ook verschillende scènes uit het dagelijkse leven in zwang. De picturale weergave van deze scènes is grotendeels gebaseerd op verschillende traditionele kunstvormen zoals de Kamasan schilderijen op doek, leren wayangpoppen en de lontarmanuscripten.<BR> <BR> In de traditionele Kamasan doeken heeft elke god, demon of held zijn eigen karakteristieke kenmerken en attributen. Oorspronkelijk waren deze schilderingen op textiel bedoeld voor religieuze gelegenheden. Zij werden door koningen en prinsen van Bali besteld om de tempelpaviljoenen of Koninklijke privé paviljoenen te sieren. Deze stijl is genoemd naar het dorp Kamasan, nabij de oude Balinese hoofdstad Klungkung.<BR> Priesters schreven religieuze teksten op rechthoekige gedroogde Lontarbladeren. Ook illustreerden zij vaak deze lontarbladeren, waarbij zij een voorstelling met een metalen pen ingraveerden en vervolgens met zwarte poeder inwreven om zwarte lijnen te creëren.<BR> <BR> <BR>