Krant op boombastdoek

Het exemplaar van de Duitstalige krant 'Samoanische Zeitung' op boombastdoek gedrukt.<BR> <BR> Op 29 augustus 1914 verscheen een Nieuw-Zeelands eskader voor de rede van Upola, Duits Samoa en gingen 1400 soldaten aan land.<BR> Aangezien de in China gestationneerde Duitse marineschepen óf door hun bemanning tot zinken waren gebracht óf de lange reis om Zuid-Amerika heen naar het vaderland begonnen waren, konden Samoa en de overige Duitse koloniën in de Stille Zuidzee niet verdedigd worden.<BR> De voor Samoa overeengekomen capitulatievoorwaarden stipuleerden dat de eilanden Duits gebied bleven, maar door Engeland voorlopig bestuurd werden.<BR> De Duitse ambtenaren werden, na de lopende zaken te hebben afgehandeld, op 12 september 1914 naar Fiji verscheept.<BR> In april 1916 werden alle Duitse bedrijven gesloten en opgeheven.<BR> Alleen de kokosplantages werden ongemoeid gelaten.<BR> De mogelijkheid tot het produceren van een Duitstalige krant voor de geringe Duitse gemeenschap (onder de 300 personen) werd steeds kleiner.<BR> Wellicht vonden de Britten en Nieuw-Zeelanders het verschijnen van de krant ook politiek minder gewenst<BR> In juni 1916 liep de laatste Samoanische Zeitung van de pers.<BR> Het blad was toen al enige tijd een bijlage bij de Samoa Times.<BR> In 1920 kwam Samoa als Volkenbondsmandaatgebied onder Nieuw-Zeelands bestuur.<BR> <BR> In Samoa was het maken en versieren van boombastdoek een belangrijke culturele en kunstige traditie. Na fijne matten ('ie toga) was boombastdoek het waardevolste culturele voorwerp in Samoa. Boombastdoek werd gemaakt en versierd door vrouwen en was ook hun eigendom. Het diende als kleding voor mannen en vrouwen van alle rangen bij ceremoniële en dagelijkse gelegenheden, maar ook als begrafenissluier, als bedbedekking, kamerdelers en klamboes en als rituele presentatie bij gebeurtenissen zoals geboorten, huwelijken, begrafenissen en het benoemen van hoofdmannen. In Samoa worden boombastdoeken nog steeds gemaakt door groepen vrouwen. Ze worden gebruikt als kleding bij bijzondere evenementen, als tafelbedekking en als geschenken en ruil bij ceremonies zoals geboorten, huwelijken en begrafenissen. Lange boombastdoeken worden niet meer vervaardigd in Samoa: deze worden geïmporteerd vanuit Tonga.<BR> <BR> Boombastdoek wordt meestal van de binnenbast van de papiermoerbeiboom vervaardigd. Om boombastdoek te maken worden streepjes van binnenbast van de boomstam geschild. De streepjes worden in water geweekt en daarna met schelpen geschraapt op een houten plank. De streepjes worden daarna geklopt met boombastkloppers op een houten aambeeld. Deze streepjes worden bij elkaar met arrowroot geplakt en als laatst in de zon gedroogd.

Krant op boombastdoek

Het exemplaar van de Duitstalige krant 'Samoanische Zeitung' op boombastdoek gedrukt.<BR> <BR> Op 29 augustus 1914 verscheen een Nieuw-Zeelands eskader voor de rede van Upola, Duits Samoa en gingen 1400 soldaten aan land.<BR> Aangezien de in China gestationneerde Duitse marineschepen óf door hun bemanning tot zinken waren gebracht óf de lange reis om Zuid-Amerika heen naar het vaderland begonnen waren, konden Samoa en de overige Duitse koloniën in de Stille Zuidzee niet verdedigd worden.<BR> De voor Samoa overeengekomen capitulatievoorwaarden stipuleerden dat de eilanden Duits gebied bleven, maar door Engeland voorlopig bestuurd werden.<BR> De Duitse ambtenaren werden, na de lopende zaken te hebben afgehandeld, op 12 september 1914 naar Fiji verscheept.<BR> In april 1916 werden alle Duitse bedrijven gesloten en opgeheven.<BR> Alleen de kokosplantages werden ongemoeid gelaten.<BR> De mogelijkheid tot het produceren van een Duitstalige krant voor de geringe Duitse gemeenschap (onder de 300 personen) werd steeds kleiner.<BR> Wellicht vonden de Britten en Nieuw-Zeelanders het verschijnen van de krant ook politiek minder gewenst<BR> In juni 1916 liep de laatste Samoanische Zeitung van de pers.<BR> Het blad was toen al enige tijd een bijlage bij de Samoa Times.<BR> In 1920 kwam Samoa als Volkenbondsmandaatgebied onder Nieuw-Zeelands bestuur.<BR> <BR> In Samoa was het maken en versieren van boombastdoek een belangrijke culturele en kunstige traditie. Na fijne matten ('ie toga) was boombastdoek het waardevolste culturele voorwerp in Samoa. Boombastdoek werd gemaakt en versierd door vrouwen en was ook hun eigendom. Het diende als kleding voor mannen en vrouwen van alle rangen bij ceremoniële en dagelijkse gelegenheden, maar ook als begrafenissluier, als bedbedekking, kamerdelers en klamboes en als rituele presentatie bij gebeurtenissen zoals geboorten, huwelijken, begrafenissen en het benoemen van hoofdmannen. In Samoa worden boombastdoeken nog steeds gemaakt door groepen vrouwen. Ze worden gebruikt als kleding bij bijzondere evenementen, als tafelbedekking en als geschenken en ruil bij ceremonies zoals geboorten, huwelijken en begrafenissen. Lange boombastdoeken worden niet meer vervaardigd in Samoa: deze worden geïmporteerd vanuit Tonga.<BR> <BR> Boombastdoek wordt meestal van de binnenbast van de papiermoerbeiboom vervaardigd. Om boombastdoek te maken worden streepjes van binnenbast van de boomstam geschild. De streepjes worden in water geweekt en daarna met schelpen geschraapt op een houten plank. De streepjes worden daarna geklopt met boombastkloppers op een houten aambeeld. Deze streepjes worden bij elkaar met arrowroot geplakt en als laatst in de zon gedroogd.