Het heft is van drijfhout gemaakt en is uit één stuk.<BR> Het ijzeren blad is in het hout ingelaten en heeft een recht snijvlak.<BR> In het heft zit een gat om een vinger doorheen te steken voor betere greep.<BR> Dit vrouwenmes is van een type dat het midden houdt tussen het tweebenige mes met een rond handvat (zie bijvoorbeeld RMV 4458-15, 16) en een schraper (zie RMV 4387-1, Noordoost Amerika).<BR> Vrouwenmessen van deze vorm zijn de oudst voorkomende vrouwenmessen in Groenland, volgend op messen met een stenen lemmet.<BR> Het ijzer is verkregen door ruilhandel met Europeanen (Noormannen, Denen?) of plundering van verlaten boerderijen.<BR> (Later werd ijzer via ruilhandel met walvisvaarders verworven, onder wie Nederlanders).<BR> Het vrouwenmes wordt nog altijd in elk gezin aangetroffen.<BR> Het wordt door de vrouwen gebruikt om zeehonden te flensen en om huiden te schrapen, maar ook voor allerlei ander snijwerk dat het huishouden met zich meebrengt. <BR> De eerste bewoners van Groenland kwamen vanuit Canada Noordwest-Groenland binnen, rond 2500 v.Chr. (Oud-Nuulliit Cultuur) <BR> In het gebied waren de dieren relatief talrijk en er kwamen heel wat soorten voor.<BR> Hun cultuur, waarvan we nog niet veel weten, was in ieder geval gedeeltelijk op zeezoogdierenjacht gericht en hield rond 2000 v.Chr. op te bestaan.<BR> Net voor dat moment arriveerden er nieuwe bewoners van Groenland, die hun heil moesten zoeken in het aan dieren armere noordoosten (Independance I Cultuur).<BR> Hun cultuur hield stand tot respectievelijk 1700 v.Chr.<BR> Zij kenden de lans, de vogelspeer, pijl en boog, en naalden en priemen voor het maken van kleding.<BR> Zij kenden ook de harpoen, maar de jacht op zeezoogdieren was veel minder belangrijk dan de jacht op landdieren (vooral de muskusos) en vogels, en de visvangst.<BR> Achteruitgang van het wild, het opraken van de enige brandstof (drijfhout) en ecologische veranderingen maakten aan hun verblijf een einde.<BR> De volgende groep immigranten kwam rond 1200 v. Çhr. en vestigde zich in praktisch hetzelfde gebied (independance II Cultuur).<BR> Naast de jacht op de muskusos, waarvoor een nieuw type lans werd gebruikt, werd de jacht op zeehonden belangrijk.<BR> De nederzettingen zijn minder in aantal en ook kleiner dan die van hun voorgangers.<BR> In samenhang met een klimaatsverslechtering die vanaf 1000 v. Chr. optrad, werd rond 400 v. Chr. de bewoning opgegeven.<BR> Noord-Groenland zou vervolgens 2000 jaar onbewoond blijven. <BR> In West en Oost-Groenland daarentegen bloeiden achtereenvolgens de Sarqaq Zultuur (2200-900 v.Chr.) en de Dorset Cultuur (600 v.Chr.- 900 n.Chr.). <BR> De eerste -vooral gevestigd op eilandjes voor de kust en langs fjorden- was gebaseerd op de jacht op zeehonden en kariboes; van de tweede is minder bekend, maar wetenschappers veronderstellen dat deze meer op de zee was georiënteerd.<BR> Rond 1000 n. Chr. kwam er een nieuwe bevolkingsgroep: de Thule Cultuur mensen, de voorlopers van de nu op Groenland levende Inuit.<BR> Een klimaatsverbetering maakte hun binnendringen mogelijk.<BR> De objecten van de Thule Cultuur mensen zouden tot in de historische periode worden gebruikt: naalden voor de huidenbewerking en naaldenkokers, hondenlijnen en zwepen in verband met de hondenslede, wapens zoals de harpoen en pijl en boog, en verder allerlei benen, stenen en ivoren gebruiksvoorwerpen en gereedschappen.<BR> <BR> <BR> <BR> <BR>