Tafereeltje van man, vrouw en kind

Dit voorwerp behoort tot de Houtzager collectie. Mevrouw Houtzager verzamelde vooral tussen 1951 en 1991 een enorme collectie 'exotische voorwerpen' die kunnen worden getypeerd als toeristenkunst. Ongeveer 150 objecten komen uit Rusland, zoals dit voorwerp. Mevrouw Houtzager bezocht verschillende delen van Rusland in 1964, 1971, 1976, 1978 en 1985. Daarnaast kocht zij soms Russische toeristenkunst bij winkels of musea in de VS, Londen en Duitsland.<BR> <BR> Drie figuurtjes die mogelijk een gezin (man, vrouw, kind) voorstellen. Het maken van uit hout of been gesneden figuurtjes gaat in Siberië tot prehistorische tijden terug. Dergelijke poppetjes hadden een magische of religieuze functie, of dienden soms ook als speelgoed. Ze konden tot in de 19e eeuw nog worden gevonden (RMV 1202-234, 1202-249). Door de komst van Russische en andere westerse ontdekkingsreizigers, handelaren en wetenschappers gingen Oost-Siberische volken er tussen 1750 en 1850 toe over kunstnijverheidsproducten te maken die geruild konden worden tegen westerse artikelen. Soms gaf een 19e eeuwse verzamelaar de opdracht modellen te maken van bijvoorbeeld een tent, een boot of een slee (RMV 1070-48, 1202-120, 1202-189, 1202-190). Dit maken van modelletjes gebeurt nog steeds (RMV 5989-13a, b). De Russische volkskunst met zijn kenmerkende poppetjes heeft zeker invloed in Siberië gehad (RMV 5989-29), maar ook speciaal gestuurde Russische kunstenaars hebben bijgedragen als stimulans voor modern inheems Siberisch beeldhouwwerk (RMV 6004-25, 6004-26) en andere souvenirs. De Russische overheid heeft het beeld van een harmonieus multi-etnisch en multi-cultureel Rusland (in de tijd dat mevrouw Houtzager verzamelde uiteraard nog de Sovjet-Unie genoemd) dat mede door toeristenkunst wordt opgeroepen altijd graag ondersteund. Daarnaast werd ook getracht arctische volken binnen het economisch systeem te trekken en productiever te maken. Naast het ingrijpender proces van het stichten van kolchozen -niet zozeer voor de landbouw, maar eerder voor visserij en veeteelt- was kunst(nijverheids)productie zo'n mogelijkheid. Overigens treffen we dergelijke overheidsmotieven van 'imago' en 'productiviteit' bijvoorbeeld ook in Canada aan, alleen subtieler en minder dwingend.<BR> <BR>

Tafereeltje van man, vrouw en kind

Dit voorwerp behoort tot de Houtzager collectie. Mevrouw Houtzager verzamelde vooral tussen 1951 en 1991 een enorme collectie 'exotische voorwerpen' die kunnen worden getypeerd als toeristenkunst. Ongeveer 150 objecten komen uit Rusland, zoals dit voorwerp. Mevrouw Houtzager bezocht verschillende delen van Rusland in 1964, 1971, 1976, 1978 en 1985. Daarnaast kocht zij soms Russische toeristenkunst bij winkels of musea in de VS, Londen en Duitsland.<BR> <BR> Drie figuurtjes die mogelijk een gezin (man, vrouw, kind) voorstellen. Het maken van uit hout of been gesneden figuurtjes gaat in Siberië tot prehistorische tijden terug. Dergelijke poppetjes hadden een magische of religieuze functie, of dienden soms ook als speelgoed. Ze konden tot in de 19e eeuw nog worden gevonden (RMV 1202-234, 1202-249). Door de komst van Russische en andere westerse ontdekkingsreizigers, handelaren en wetenschappers gingen Oost-Siberische volken er tussen 1750 en 1850 toe over kunstnijverheidsproducten te maken die geruild konden worden tegen westerse artikelen. Soms gaf een 19e eeuwse verzamelaar de opdracht modellen te maken van bijvoorbeeld een tent, een boot of een slee (RMV 1070-48, 1202-120, 1202-189, 1202-190). Dit maken van modelletjes gebeurt nog steeds (RMV 5989-13a, b). De Russische volkskunst met zijn kenmerkende poppetjes heeft zeker invloed in Siberië gehad (RMV 5989-29), maar ook speciaal gestuurde Russische kunstenaars hebben bijgedragen als stimulans voor modern inheems Siberisch beeldhouwwerk (RMV 6004-25, 6004-26) en andere souvenirs. De Russische overheid heeft het beeld van een harmonieus multi-etnisch en multi-cultureel Rusland (in de tijd dat mevrouw Houtzager verzamelde uiteraard nog de Sovjet-Unie genoemd) dat mede door toeristenkunst wordt opgeroepen altijd graag ondersteund. Daarnaast werd ook getracht arctische volken binnen het economisch systeem te trekken en productiever te maken. Naast het ingrijpender proces van het stichten van kolchozen -niet zozeer voor de landbouw, maar eerder voor visserij en veeteelt- was kunst(nijverheids)productie zo'n mogelijkheid. Overigens treffen we dergelijke overheidsmotieven van 'imago' en 'productiviteit' bijvoorbeeld ook in Canada aan, alleen subtieler en minder dwingend.<BR> <BR>