Eland

Dit voorwerp behoort tot de Houtzager collectie. Mevrouw Houtzager verzamelde vooral tussen 1951 en 1991 een enorme collectie 'exotische voorwerpen' die kunnen worden getypeerd als toeristenkunst. Een klein deel komt uit een (sub-)arctisch gebied, zoals dit voorwerp. Omdat zij naast Engels ook Zweeds gestudeerd had, had mevrouw Houtzager een speciale band met Zweden. Zij bezocht het land in 1959, 1964, 1970, 1972, 1974 en 1985.<BR> <BR> De machtige eland is bijna een icoon voor Zweden en Noorwegen. Geen wonder dat we figuurtjes van het dier vaak in de moderne toeristenkunst aantreffen. De eland is ook een symbool is voor het noorden, al komen bepaalde soorten voor tot in Korea en de Amerikaanse provincies Colorado en Utah. Blijkens rotstekeningen en archeologische vondsten werd de eland reeds rond 6000 v.Chr. in Zweden bejaagd. Aan die jacht is vandaag de dag nog geen eind gekomen. In tegenstelling tot het rendier is de eland niet gedomesticeerd. Het is echter geen agressief dier en hij valt alleen mensen aan wanneer hij bang is. In haar notities schrijft mevrouw Houtzager dat dit figuurtje van een eland, hoewel het in Stockholm is gekocht, uit de provincie Dalarna komt (ten noordwesten van Stockholm). Deze streek stond nog laat in de twintigste eeuw bekend om zijn eigen architectonische tradities, klederdrachten en dialecten. De volkskunst in Noorwegen en Zweden gaat terug tot de middeleeuwen. Vaak was men geïnspireerd door religieuze, christelijke thema's, maar ook konden motieven van vóór-christelijke oorsprong zijn, bijvoorbeeld de zomerzonnewende (midzomernachtfeest). Boerenmotieven, zoals kleurig geverfde hanen, paardjes en menselijke figuren waren hetzij tafelversiering met Pasen en Kerstmis, hetzij decoratieve objecten die op de (al dan niet lokale markt verkocht werden. In de Zweedse en Noorse volkeskunst is hout een belangrijk materiaal; het wordt gebruikt voor meubels die beschilderd worden en kleine voorwerpen die zowel beschilderd als onbeschilderd kunnen zijn. Daarnaast uit de volkskunst zich in metaalbewerking, sieraden, textiel en aardewerk. Er bestaat nog altijd een huisindustrie (hemslöjd) in Scandinavië. Motieven en technieken werden overgenomen van de volkskunst en verder ontwikkeld.

Eland

Dit voorwerp behoort tot de Houtzager collectie. Mevrouw Houtzager verzamelde vooral tussen 1951 en 1991 een enorme collectie 'exotische voorwerpen' die kunnen worden getypeerd als toeristenkunst. Een klein deel komt uit een (sub-)arctisch gebied, zoals dit voorwerp. Omdat zij naast Engels ook Zweeds gestudeerd had, had mevrouw Houtzager een speciale band met Zweden. Zij bezocht het land in 1959, 1964, 1970, 1972, 1974 en 1985.<BR> <BR> De machtige eland is bijna een icoon voor Zweden en Noorwegen. Geen wonder dat we figuurtjes van het dier vaak in de moderne toeristenkunst aantreffen. De eland is ook een symbool is voor het noorden, al komen bepaalde soorten voor tot in Korea en de Amerikaanse provincies Colorado en Utah. Blijkens rotstekeningen en archeologische vondsten werd de eland reeds rond 6000 v.Chr. in Zweden bejaagd. Aan die jacht is vandaag de dag nog geen eind gekomen. In tegenstelling tot het rendier is de eland niet gedomesticeerd. Het is echter geen agressief dier en hij valt alleen mensen aan wanneer hij bang is. In haar notities schrijft mevrouw Houtzager dat dit figuurtje van een eland, hoewel het in Stockholm is gekocht, uit de provincie Dalarna komt (ten noordwesten van Stockholm). Deze streek stond nog laat in de twintigste eeuw bekend om zijn eigen architectonische tradities, klederdrachten en dialecten. De volkskunst in Noorwegen en Zweden gaat terug tot de middeleeuwen. Vaak was men geïnspireerd door religieuze, christelijke thema's, maar ook konden motieven van vóór-christelijke oorsprong zijn, bijvoorbeeld de zomerzonnewende (midzomernachtfeest). Boerenmotieven, zoals kleurig geverfde hanen, paardjes en menselijke figuren waren hetzij tafelversiering met Pasen en Kerstmis, hetzij decoratieve objecten die op de (al dan niet lokale markt verkocht werden. In de Zweedse en Noorse volkeskunst is hout een belangrijk materiaal; het wordt gebruikt voor meubels die beschilderd worden en kleine voorwerpen die zowel beschilderd als onbeschilderd kunnen zijn. Daarnaast uit de volkskunst zich in metaalbewerking, sieraden, textiel en aardewerk. Er bestaat nog altijd een huisindustrie (hemslöjd) in Scandinavië. Motieven en technieken werden overgenomen van de volkskunst en verder ontwikkeld.