Dit voorwerp behoort tot de Houtzager collectie. Mevrouw Houtzager verzamelde vooral tussen 1951 en 1991 een enorme collectie 'exotische voorwerpen' die kunnen worden getypeerd als toeristenkunst. Een klein deel komt uit een (sub-)arctisch gebied, zoals dit voorwerp. Omdat zij naast Engels ook Zweeds gestudeerd had, had mevrouw Houtzager een speciale band met Zweden. Zij bezocht het land in 1959, 1964, 1970, 1972, 1974 en 1985.<BR> <BR> Onbeschilderd model van een paard. De staart is van hennep. In haar eigen notities schrijft mevrouw Houtzager dat dit modelletje gemaakt is naar de vormgeving van oudere modellen van rond 1760. De provincie Dalarna, waar dit figuurtje vandaan komt, stond nog laat in de twintigste eeuw bekend om zijn eigen architectonische tradities, klederdrachten en dialecten.<BR> De volkskunst in Noorwegen en Zweden gaat terug tot de middeleeuwen. Vaak was men geïnspireerd door religieuze, christelijke thema's, maar ook konden motieven van vóór-christelijke oorsprong zijn, bijvoorbeeld de zomerzonnewende (midzomernachtfeest). Boerenmotieven, zoals kleurig geverfde hanen, paardjes en menselijke figuren waren hetzij tafelversiering met Pasen en Kerstmis, hetzij decoratieve objecten die op de (al dan niet lokale) markt verkocht werden. In de Zweedse en Noorse volkeskunst is hout een belangrijk materiaal; het wordt gebruikt voor meubels die beschilderd worden en kleine voorwerpen die zowel beschilderd als onbeschilderd kunnen zijn. Daarnaast uit de volkskunst zich in metaalbewerking, sieraden, textiel en aardewerk. Er bestaat nog altijd een huisindustrie (hemslöjd) in Scandinavië. Motieven en technieken werden overgenomen van de volkskunst en verder ontwikkeld.