Kandelaar van roodbakkende klei met groenig doorschijnend glazuur

Kaarsenhouder van aardewerk uit San Cristóbal Totonicapán (dit ligt in de regio waar het Maya Quiché gesproken wordt). De kandelaar is gemaakt met roodbakkende klei en heeft een groenige doorschijnende glazuur.<BR> San Cristóbal Totonicapán is bekend om zijn fluitjes, beeldjes in de vorm van uilen en kleine speeltjes. Veel van deze voorwerpen werden speciaal gemaakt voor grote jaarlijkse markten in verschillende delen van het land. <BR> Veel van de voorwerpen worden tegenwoordig geverfd ipv geglazuurd. <BR> Dit beeldje is met de hand gemodelleerd. Dit kan op verschillende manieren: klei over een omgekeerde oude pot doen, modeleren op een schotel of ondiepe kom waarin wat zand is gestrooid, opbouwen zonder enige mal, of voorzichtig de vorm houden met stro terwijl de pottenbakker de klei manipuleert. <BR> <BR> Dit is een van de weinige plekken waar mannen en vrouwen pottenbakkers zijn. De mannen zijn gespecialiseerd in het maken van een van de grootste aardewerk potten van heel Guatemala: de enorme Tinajeras (de grotere versie van de “waterkannen” met een smalle nek en 2 handvatten; gebruikt voor opslag) en Apastes (lijkt op een grote pan met 2 handvatten; voor opslag van maïs, bonen en soms voor opslaan van klei in een laag water). <BR> Het verkopen van de potten gebeurt vooral op zondag op de lokale markt. <BR> <BR>

Kandelaar van roodbakkende klei met groenig doorschijnend glazuur

Kaarsenhouder van aardewerk uit San Cristóbal Totonicapán (dit ligt in de regio waar het Maya Quiché gesproken wordt). De kandelaar is gemaakt met roodbakkende klei en heeft een groenige doorschijnende glazuur.<BR> San Cristóbal Totonicapán is bekend om zijn fluitjes, beeldjes in de vorm van uilen en kleine speeltjes. Veel van deze voorwerpen werden speciaal gemaakt voor grote jaarlijkse markten in verschillende delen van het land. <BR> Veel van de voorwerpen worden tegenwoordig geverfd ipv geglazuurd. <BR> Dit beeldje is met de hand gemodelleerd. Dit kan op verschillende manieren: klei over een omgekeerde oude pot doen, modeleren op een schotel of ondiepe kom waarin wat zand is gestrooid, opbouwen zonder enige mal, of voorzichtig de vorm houden met stro terwijl de pottenbakker de klei manipuleert. <BR> <BR> Dit is een van de weinige plekken waar mannen en vrouwen pottenbakkers zijn. De mannen zijn gespecialiseerd in het maken van een van de grootste aardewerk potten van heel Guatemala: de enorme Tinajeras (de grotere versie van de “waterkannen” met een smalle nek en 2 handvatten; gebruikt voor opslag) en Apastes (lijkt op een grote pan met 2 handvatten; voor opslag van maïs, bonen en soms voor opslaan van klei in een laag water). <BR> Het verkopen van de potten gebeurt vooral op zondag op de lokale markt. <BR> <BR>