<BR> Een van de belangrijkste kledingstukken uit de Mexicaanse garderobe, is een omslagdoek die rebozo wordt genoemd. Het is een rechthoekig kledingstuk dat uitsluitend gedragen wordt door vrouwen – meestal op het hoofd of over de schouder. Over het algemeen wordt de rebozo met de hand gemaakt van zijde, katoen of wol en bestaat uit twee of meer kleuren. Het kledingstuk wordt op verschillende manieren gebruikt: als draagdoek voor spullen of baby’s, sjaal ter bescherming van de kou, ter bescherming van de zon, als men een rouwperiode doormaakt of als onderdeel van Mexicaanse danskostuums.<BR> De rebozo is oorspronkelijk afkomstig uit Mexico, waar het door inheemse vrouwen werd gebruikt om er baby’s in te dragen. Later – bij de komst van de Spanjaarden – is men het ook voor andere doeleinden gaan gebruiken. Behalve Europese invloeden heeft het ook invloeden uit veel verder gelegen regio’s opgelopen, door de zijderoute waarlangs de Spanjaarden handelden. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van zijde voor het vervaardigen van het kledingstuk.<BR> <BR> Deze rebozo is geweven in de stad Tenancingo, dat gelegen is in de deelstaat Mexico. De stad was al bewoond tussen 1800 en 1300 voor Christus en in het gebied zijn verschillende Olmeekse invloeden terug te vinden. Ook tijdens de (pre)klassieke periode bleef het gebied bewoond. In 1878 werd het dorp erkend als een stad. <BR> De economie van de stad is met name gericht op de landbouw, met name het verbouwen van graan, suikerriet en groenten. Daarnaast waren er ook veestapels. <BR> Verder is de productie van rebozo’s ook van belang. Al in 1790 is de productie hiervan opgetekend. De verf die het meeste wordt gebruikt wordt verkregen uit indigo.<BR> <BR>