Poederdoos

Kalebassen zijn al in het begin van de Midden-Amerikaanse geschiedenis door mensen gebruikt. Op de eerste plaats natuurlijk als voedingsmiddel, maar daarnaast heeft deze vrucht nog veel meer te bieden. Doordat de kalebassen makkelijk te bewerken zijn – ze hoeven immers enkel opengesneden en leeggelepeld te worden – zijn ze in tal van culturen gebruikt, waar ze verschillende doeleinden dienden. Naast het aardewerk werden kalebassen ook gebruikt om dingen in op te slaan of te serveren. Vaten en schalen zijn dan ook de vorm waarin we ze veelvuldig tegenkomen. In het dagelijks leven werden ze vaak ongedecoreerd op tafel gezet, hoewel er voor bepaalde gelegenheien ook prachtig versierde varianten bestonden. Ook vandaag de dag zijn er veel Mexicanen die zich de kunst eigen hebben gemaakt en gedecoreerde kalebassen als kunststukken verkopen. <BR> Hiernaast worden er ook andere dingen van vervaardigd, zoals percussieinstrumenten en sieraden. In dit geval is kalebas omgevormd tot een doos waarin poeder werd bewaard.<BR> <BR> Het is gedecoreerd met lakwerk. Lak is een soort verf dat gebruikt wordt om voorwerpen te decoreren en waterdicht te maken. Het gaat om voorwerpen van organisch materiaal, zoals in dit geval kalebas. Het wordt gemaakt van zowel natuurlijke als industriële pigmenten. <BR> In de precolumbiaanse periode verspreidden laktechnieken zich over heel Meso-Amerika. Lak is eeuwenlang in heel Mexico gebruikt, maar vandaag de dag beperkt het lakwerk zich tot enkele plaatsen in de staten Guerrero, Michoacán en Chiapas. <BR> Olinalá is het meest belangrijke productiecentrum van lakwerk in heel Mexico en Amerika. Dit is te danken aan de grote variëteit aan vormen en de schoonheid van de producten die hier gemaakt worden. <BR> Olinalá is geïsoleerd gelegen en was tot in de jaren tachtig het makkelijkste te bereiken met het vliegtuig. Doordat de stad zo geïsoleerd was, kwam het weinig in contact met andere dorpen en heeft het zijn traditionele wijze van conservatie, patronen, technieken en materialen behouden. <BR> De meest voorkomende motieven zijn dieren, gestileerde bloemen, lussen en ‘gebroken borden’ patronen. Een van de meest voorkomende diersoorten is het konijn en dit is eveneens een van de meest oude decoratieve thema’s. <BR> <BR> Het is de enige nederzetting waar de vraag naar lakwerk toeneemt en steeds meer mensen verdienen er hun brood mee, in tegenstelling tot andere dorpen waar lakwerk vervaardigd wordt. Daar verlaten steeds meer mensen de branche. <BR> 80% van de bevolking is betrokken bij de lakindustrie. Anderen verdienen de kost als herders, boeren, dagloners en zakenmannen. <BR> Niet iedereen houdt zich echter bezig met het lakken zelf, maar een groot aantal mensen specialiseert zich in allerlei stadia van het lakwerk, zoals het verkopen van grond of bewerken van hout. Vrouwen doen het zwaarste werk, zij vermalen de grond, beschilderen het hout, bakken en maken de stukken schoon. <BR>

Poederdoos

Kalebassen zijn al in het begin van de Midden-Amerikaanse geschiedenis door mensen gebruikt. Op de eerste plaats natuurlijk als voedingsmiddel, maar daarnaast heeft deze vrucht nog veel meer te bieden. Doordat de kalebassen makkelijk te bewerken zijn – ze hoeven immers enkel opengesneden en leeggelepeld te worden – zijn ze in tal van culturen gebruikt, waar ze verschillende doeleinden dienden. Naast het aardewerk werden kalebassen ook gebruikt om dingen in op te slaan of te serveren. Vaten en schalen zijn dan ook de vorm waarin we ze veelvuldig tegenkomen. In het dagelijks leven werden ze vaak ongedecoreerd op tafel gezet, hoewel er voor bepaalde gelegenheien ook prachtig versierde varianten bestonden. Ook vandaag de dag zijn er veel Mexicanen die zich de kunst eigen hebben gemaakt en gedecoreerde kalebassen als kunststukken verkopen. <BR> Hiernaast worden er ook andere dingen van vervaardigd, zoals percussieinstrumenten en sieraden. In dit geval is kalebas omgevormd tot een doos waarin poeder werd bewaard.<BR> <BR> Het is gedecoreerd met lakwerk. Lak is een soort verf dat gebruikt wordt om voorwerpen te decoreren en waterdicht te maken. Het gaat om voorwerpen van organisch materiaal, zoals in dit geval kalebas. Het wordt gemaakt van zowel natuurlijke als industriële pigmenten. <BR> In de precolumbiaanse periode verspreidden laktechnieken zich over heel Meso-Amerika. Lak is eeuwenlang in heel Mexico gebruikt, maar vandaag de dag beperkt het lakwerk zich tot enkele plaatsen in de staten Guerrero, Michoacán en Chiapas. <BR> Olinalá is het meest belangrijke productiecentrum van lakwerk in heel Mexico en Amerika. Dit is te danken aan de grote variëteit aan vormen en de schoonheid van de producten die hier gemaakt worden. <BR> Olinalá is geïsoleerd gelegen en was tot in de jaren tachtig het makkelijkste te bereiken met het vliegtuig. Doordat de stad zo geïsoleerd was, kwam het weinig in contact met andere dorpen en heeft het zijn traditionele wijze van conservatie, patronen, technieken en materialen behouden. <BR> De meest voorkomende motieven zijn dieren, gestileerde bloemen, lussen en ‘gebroken borden’ patronen. Een van de meest voorkomende diersoorten is het konijn en dit is eveneens een van de meest oude decoratieve thema’s. <BR> <BR> Het is de enige nederzetting waar de vraag naar lakwerk toeneemt en steeds meer mensen verdienen er hun brood mee, in tegenstelling tot andere dorpen waar lakwerk vervaardigd wordt. Daar verlaten steeds meer mensen de branche. <BR> 80% van de bevolking is betrokken bij de lakindustrie. Anderen verdienen de kost als herders, boeren, dagloners en zakenmannen. <BR> Niet iedereen houdt zich echter bezig met het lakken zelf, maar een groot aantal mensen specialiseert zich in allerlei stadia van het lakwerk, zoals het verkopen van grond of bewerken van hout. Vrouwen doen het zwaarste werk, zij vermalen de grond, beschilderen het hout, bakken en maken de stukken schoon. <BR>