In de eerste kwart van de twintigste eeuw gebruikten musea diorama’s om mensen een driedimensionaal beeld te geven van bepaalde onderwerpen, zoals een landschap, historische gebeurtenis of een stad. Halverwege de jaren 60 verschenen er in het Museo Nacional de Antropologia (het Nationaal Antropologisch Museum) in Mexico City ook diorama’s zodat bezoekers een blik konden werpen in het Mexicaanse leven. Men focuste zich echter niet op de realiteit, maar schiep een geïdealiseerde wereld waarin men beelden liet zien van het bestaan voordat de Spanjaarden op het toneel waren verschenen. Tegenwoordig zijn meer ludieke voorstellingen in relatie tot de dodesdagen (rond Allerzielen) en lucha libre worstelen zeer geliefde taferelen hiervoor. <BR> <BR> Het diorama ziet er als volgt uit: links op de grond staan een tafel en een stoel. Op de tafel ligt een gedecoreerde schaal. In het midden van de kamer staat een man met een snaarinstrument in zijn hand. Hij wordt vergezeld door twee vrouwen, waarvan er eentje een bord vasthoudt in een uitgestoken arm. Er is een derde figuur aanwezig, maar hiervan rest enkel het onderlichaam. Rechts in de kamer is de keuken te vinden, waar een vrouw achter staat. Aan de muren hangen borden, schalen, pannen, kannen etc.