Dodenkar met ezeltje

De kar is gemaakt van dunne stukjes hout, die aan elkaar zijn geplakt. Het geheel stelt voor dat de gepersonificeerde Dood een dode wegbrengt. De wielen zijn van platte ronde stukjes hout. De stellage bevindt zich bovenop de basis van een plat rechthoekig stukje hout. De Dood, die voorop zit is vna klei gemaakt en wit beschilderd met zwarte strepen. Hij heeft een plukje watten als haar. Twee stokjes verbinden wagen en ezel. Katoendraadjes zijn om de stokjes en het lijf van de ezel gebonden. De ezel is grijs en ook van klei. In de wagen bevindt zich een zwart houtje, dat een doodskist voorstelt en gedroogde witte en paarse bloemetjes.<BR> Op de dagen van de doden worden de doden h erdacht. Ze vinden plaats op 1 en 2 november, maar ver voor deze dagen, reeds in oktober tot enkele dagen voor 2 november leeft dit gebeuren bij de Mexicaan. De Dood is voor de Mexicanen een partner waarmee hij leeft, grapjes maakt en zeer vertrouwd is. Huisaltaren worden versierd en een heleboel terugkerende gewoontens, zoals het brood der doden vinden plaats. Het brood der doden is voor de doden wiens zielen terugkeren en te eten moeten hebben.

Dodenkar met ezeltje

De kar is gemaakt van dunne stukjes hout, die aan elkaar zijn geplakt. Het geheel stelt voor dat de gepersonificeerde Dood een dode wegbrengt. De wielen zijn van platte ronde stukjes hout. De stellage bevindt zich bovenop de basis van een plat rechthoekig stukje hout. De Dood, die voorop zit is vna klei gemaakt en wit beschilderd met zwarte strepen. Hij heeft een plukje watten als haar. Twee stokjes verbinden wagen en ezel. Katoendraadjes zijn om de stokjes en het lijf van de ezel gebonden. De ezel is grijs en ook van klei. In de wagen bevindt zich een zwart houtje, dat een doodskist voorstelt en gedroogde witte en paarse bloemetjes.<BR> Op de dagen van de doden worden de doden h erdacht. Ze vinden plaats op 1 en 2 november, maar ver voor deze dagen, reeds in oktober tot enkele dagen voor 2 november leeft dit gebeuren bij de Mexicaan. De Dood is voor de Mexicanen een partner waarmee hij leeft, grapjes maakt en zeer vertrouwd is. Huisaltaren worden versierd en een heleboel terugkerende gewoontens, zoals het brood der doden vinden plaats. Het brood der doden is voor de doden wiens zielen terugkeren en te eten moeten hebben.