Gebedssteendoekjes. Geborduurde doek met moskee-, minaret-, gebedsnis en- bloemmotieven en een rode voile bevestigd aan de achterkant. Aan de zijkanten en aan de onderkant is een brede strook (van 5 respectievelijk 4,5 cm. breed) met bloemafbeeldingen: ronde kernen met acht bloemblaadjes, steeltjes en blaadjes. Het centrale motief, een moskee met meerdere moskeeën in zich, ligt boven het midden van de doek. Tussen de moskee en de bloemen zijn gebedsnissen afgebeeld. Ook afbeeldingen van minaretten en twee handen (zo'n 2 cm. lang) zijn op de doek terug te vinden.<BR> <BR> De bidsteendoekjes dienen om de door sjiieten gebruikte bidsteen (mohr of turba) in te bewaren. De bidstenen bestaat uit gebakken klei uit Kerbela. De bidstenen bewaart men gewikkeld in de bidsteendoekjes in huis of op het lichaam. Bij het bidden legt men de bidsteendoek op het gebedskleed. Gebedsdoek en -steen liggen zodanig op het gebedskleed dat men tijdens het gebed, bij het voorover buigen, de steen met het voorhoofd aanraakt. De doeken mogen door ieder rein persoon gebruikt worden. De doeken behoren tot de gewijde voorwerpen; als ze versleten zijn begraaft men ze, zodat ze niet met de voeten aangeraakt kunnen worden. De doeken mogen noch verkocht worden noch enig ander doel dienen. Toch gebruiken enkelen de doeken als wanddecoratie of kussensloop (Janata & Jawad 1983: 172-173).<BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> De doek is van katoen en het garen waarmee geborduurd is, is vermoedelijk glanskatoen. De katoenen doek is machinaal vervaardigd, hetzelfde geldt vermoedelijk voor het garen. De doeken worden door vrouwen en meisjes geborduurd. Volgens de literatuur vereist het borduren van de motieven buitengewone handvaardigheid (Janata & Jawad 1983: 173). Het is moeilijk vast te stellen uit wat voor steken het borduurwerk bestaat. De vermoedelijk gebruikte steken zijn: platsteken (o.a. voor vlakvullingen), stiksteken (zowel voor vlakvullingen als voor de zoom) en rijgsteken (holbeinmotieven).