Potscherf met decoratie

Een deel van een aarden potwand waarvan de buitenkant een versiering vertoont bestaande uit banen van ingedrukte figuurtjes. Zie foto.<BR> <BR> Aardewerk heeft een lange traditie in de Fiji- archipel en Lapita- aardewerk, werd ongeveer 3500 jaar geleden door de eerste bewoners geïntroduceerd. Aardewerkproductie was een sociale verplichting voor de solevu, ceremonies en voor de ruilhandel.<BR> De gespecialiseerde groepen pottenbaksters stonden in dienst van de hoofdman. Wanneer hij vond dat aardewerk gemaakt moest worden gaf hij daar opdracht toe. De techniek van het pottenbakken werd angstvallig geheimgehouden door de maaksters en hun kennis en gereedschappen werden aan hun dochters en schoondochters doorgegeven. Er werden geen formele lessen gegeven; wanneer een pottenbakster aan het werk was kwamen de andere vrouwen om haar heen staan om te observeren, assisteren en becommentariëren.<BR> <BR> Traditioneel Fijiaans aardewerk wordt gemaakt met de 'paddle-and-anvil' techniek waarbij de pottenbakster de klei met behulp van een halfronde houten vorm en een klopper in model brengt. De klei wordt daarvoor eerst gemengd met rivierzand en op de juiste vochtigheid gebracht. Vervolgens laat de pottenbakster de gevormde pot een week drogen op een koele en schaduwrijke plaats en wordt deze gebakken in een open vuur met snelbrandende brandstof zoals gespleten bamboe. Over het algemeen werden (grote) kookpotten om yams, etc, in te koken op deze wijze gemaakt, samen met de wat kleinere potten waarin vlees en groenten bereid werden. Als een soort glazuur wordt een vorm van 'lak' of hars van de dakua boom (Agathis vitiensis of Dammara vitiensis) over de pot gewreven wanneer het nog heet is. Een ander type aardewerk was de waterkruiken. Deze bestonden uit meerdere waterkruiken die met handgrepen met elkaar verbonden waren. Waterkruiken waren uitbundig versierd maar werden niet altijd met makadre behandeld zodat ze licht poreus bleven en het water koel bleef door de lichte verdamping via de wanden van de kruik.<BR> <BR> Na 1960 maakte Fiji aardewerk een herleving door en wordt tegenwoordig gemaakt als traditionele sociale verplichting zoals vroeger en voor het toerisme.<BR> <BR> <BR> <BR>

Potscherf met decoratie

Een deel van een aarden potwand waarvan de buitenkant een versiering vertoont bestaande uit banen van ingedrukte figuurtjes. Zie foto.<BR> <BR> Aardewerk heeft een lange traditie in de Fiji- archipel en Lapita- aardewerk, werd ongeveer 3500 jaar geleden door de eerste bewoners geïntroduceerd. Aardewerkproductie was een sociale verplichting voor de solevu, ceremonies en voor de ruilhandel.<BR> De gespecialiseerde groepen pottenbaksters stonden in dienst van de hoofdman. Wanneer hij vond dat aardewerk gemaakt moest worden gaf hij daar opdracht toe. De techniek van het pottenbakken werd angstvallig geheimgehouden door de maaksters en hun kennis en gereedschappen werden aan hun dochters en schoondochters doorgegeven. Er werden geen formele lessen gegeven; wanneer een pottenbakster aan het werk was kwamen de andere vrouwen om haar heen staan om te observeren, assisteren en becommentariëren.<BR> <BR> Traditioneel Fijiaans aardewerk wordt gemaakt met de 'paddle-and-anvil' techniek waarbij de pottenbakster de klei met behulp van een halfronde houten vorm en een klopper in model brengt. De klei wordt daarvoor eerst gemengd met rivierzand en op de juiste vochtigheid gebracht. Vervolgens laat de pottenbakster de gevormde pot een week drogen op een koele en schaduwrijke plaats en wordt deze gebakken in een open vuur met snelbrandende brandstof zoals gespleten bamboe. Over het algemeen werden (grote) kookpotten om yams, etc, in te koken op deze wijze gemaakt, samen met de wat kleinere potten waarin vlees en groenten bereid werden. Als een soort glazuur wordt een vorm van 'lak' of hars van de dakua boom (Agathis vitiensis of Dammara vitiensis) over de pot gewreven wanneer het nog heet is. Een ander type aardewerk was de waterkruiken. Deze bestonden uit meerdere waterkruiken die met handgrepen met elkaar verbonden waren. Waterkruiken waren uitbundig versierd maar werden niet altijd met makadre behandeld zodat ze licht poreus bleven en het water koel bleef door de lichte verdamping via de wanden van de kruik.<BR> <BR> Na 1960 maakte Fiji aardewerk een herleving door en wordt tegenwoordig gemaakt als traditionele sociale verplichting zoals vroeger en voor het toerisme.<BR> <BR> <BR> <BR>