Uit narwalivoor gesneden blaasstuk voor de vangblaas.<BR> Bovenzijde vlak met daarin het gat voor de lucht.<BR> Daaronder een diepe inkerving, waarin de huid van de vangblaas luchtdicht wordt vastgebonden.<BR> De stop is uit hout gesneden.<BR> Het staafje heeft aan de bovenkant een afgeplatte verdikking.<BR> Dit is om de vingers bij induwen en uittrekken steun te geven.<BR> De vangblaas wordt gemaakt van de huid van een zeehond.<BR> Op alle vangblazen wordt deze constructie aangetroffen.<BR> Hij wordt aangebracht vlakbij de plaats waar een voorpoot heeft gezeten.<BR> Een blaaspijp gaat meestal veel langer mee dan een vangblaas.<BR> Vandaar dat vrij oude blaaspijpen tot omstreeks 1970 nog steeds in de nederzetting gebruikt werden.<BR> Tussen 1970 en 1980 is de vangblaas van huid in onbruik geraakt en vervangen door plastic vangblazen.<BR> Hiermee verdwenen ook de opblaaspijpen.<BR>