Visnu, een van de hoogste Hindoe-godheden, de instandhouder van de kosmische orde, staat in de houding van samabhanga die autoriteit en standvastigheid aanduidt, tussen twee sakti's (gemalin). Hij draagt zijn kenmerkende kiritamakuta (kroon met cilindrische top) en vanamala (lange bloemenguirlande die tot aan zijn knieën hangt), korte dhoti (heupkleed), doorzichtige sjerp (uttariya) en een rijk stel sieraden. Met zijn vier handen houdt hij een lotus-knop of juweel (?), een knots, een zonnerad en een schelp vast. Aan zijn rechterzijde staat Laksmi, de godin van voorspoed en geluk, die een vliegenwaaier en een lotus vasthoudt. Aan zijn linkerzijde is Sarasvati, de godin van wijsheid en kunsten, die op een luit speelt. Naast de twee godinnen, zijn twee hoofdattributen van Visnu (d.w.z. het zonnerad en de schelp) in menselijke gedaanten afgebeeld. Ieder personage staat op zijn eigen lotus-voetstuk, die op een gezamenlijke troon is geplaatst. Aan de voorzijde van de troon, zijn de saptaratna (zeven juwelen van de wereldheerser) afgebeeld.<BR> Deze sculptuur behoort tot de laatste bloeiperiode van de Hindoe/Boeddhistische kunst van Noordoost-India en Bangladesh. Deze staat in verbinding met de regeringstijd van de Sena-dynastie. Scherpe lijnen, strakke vormen, rijke en gedetailleerde versiering zijn de duidelijke kenmerken van deze stijl.<BR> Voor veel Hindoe-vereerders is Visnu de hoogste god van het pantheon, de Schepper, Instandhouder, en de Vernietiger van het heelal aan het einde van iedere tijdperk. Als de Instandhouder van de kosmische orde, neemt Visnu toepasselijke incarnaties aan (avatara) om het universum van het kwaad te bevrijden.