Dit stuk werd als slagblok voor het fijnslaan van taro gebruikt. Het is van een stuk hard hout gemaakt. Aan de twee uiteinden bevinden zich ornamenten. Aan het ene uiteinde lijkt het ornament op de kop van een vogel. Het slagvlak is naar de uiteinden toe naar boven gebogen. Naar de zijkanten toe is het vlak enigszins aflopend. De maker heette Sipuwa. De inheemse namen van mogelijk gebruikte houtsoorten op de Trobriand Eilanden zijn 'meku'/'kwila' (Young, 1989: 165) en 'gai' (Norick, 1976:111). <BR> Taro is naast yams het belangrijkste voedselgewas in de regio. In tegenstelling tot yams heeft taro minder ruilwaarde en geeft het minder status, het wordt wel meerdere keer per jaar worden geoogst. <BR> Een belangrijk feestgerecht op de Trobriand Eilanden is taropudding, 'mona'. Hiervoor slaan de vrouwen de gekookte taro met wat water tot een massa waaruit ze afgeplatte rollen vormen. De mannen schrapen kokosnoten en koken deze in speciale grote potten, 'kuria'. Aan de zo ontstane kokoscrème voegen ze de taro-rollen toe en koken het geheel tot het feestgerecht. Malinowski vergeleek deze praktijk met een Pools kerstmaal: twee dagen voorbereidingen, tien minuten koken, in een paar minuten snel opeten, en de pret is weer voorbij (Young, 1998:166/167/220).