De kom heeft een glazuurlaag met bruine vlekken, het zogenaamde olievlekkenglazuur. Dit effect wordt verkregen door glazuur te gebruiken met een hoog ijzergehalte. Na het bakken worden de kommen langzaam afgekoeld waardoor het glazuur zich splitst in twee vloeibare substanties. Het teveel aan ijzer komt in bubbels aan de oppervlakte en vormt een patroon. De structuur daarvan is afhankelijk van de duur van het afkoelingsproces. We onderscheiden drie verschillende vormen: theepoeder-, olievlekken- en hazenvelglazuur.<BR> In de Song-periode maakten de Chinezen thee van blokken geperst theepoeder. Ze schaafden een beetje thee af waaraan ze vervolgens heet water toevoegden. Het mengsel werd opgeklopt tot er een witte schuimkraag ontstond. Dat schuim stak mooi af bij de zwarte theekommen. De theekommen uit Henan en Fujian waren dan ook heel populair.